Articles Comments

Alfred Vierling » in het Nederlands » De brul uit Anatolië

De brul uit Anatolië

Ten tijde van het overlijden van Suleiman de Tweede in 1566 strekte het Ottomaanse Rijk zich uit over Hongarije, Walachije, Moldavië, Servië en Griekenland, maar dat laat onverlet, dat het reusachtige Anatolië onmiskenbaar tot het Nabije Oosten behoort. Tweemaal in de geschiedenis heeft het christelijke Europa de islamitische aanvallen afgeslagen , de laatste cri-de-coeur gaf Helmuth Kohl enige jaren geleden op een congres van de Europese Christendemocraten: ‘Europa is een familie van Christelijke naties’.

Europa over de toelating van Turkije

Het verzet tegen Turkije’s toelating tot de EU verflauwt. De christendemocratische oppositie in Berlijn stelt nog wel, ‘dat de absolute meerderheid voor de Partij van Rechtvaardigheid en Ontwikkeling (AKP) van Tayyib Erdogan de uitbreiding van de Europese Unie met Turkije verder uit het zicht doet raken’, maar dat is niet de taal van de nipt verslagen christendemocraat Stoiber.

Bondskanselier Gerhard Schröder én de Britse premier Tony Blair zien zelfs ‘bemoedigende signalen’ in de opeens gematigde uitlatingen van Erdogan, de niet-corrupte ondernemende burgemeester van Istanboel. Zij spreken na deze overweldigende verkiezingsoverwinning (34,5%) opeens van ‘moslimdemocraten’, waar vooraf bij de Turkse verkiezingen over ‘islamisten’ werd gesproken ten aanzien van die AKP. Terwijl in de Koran nadrukkelijk staat geschreven, dat je uit tactische overwegingen je geloof mag verloochenen !

CIA-implantaat Solana, die de Europese ‘Minister van Buitenlandse Zaken’ speelt en sedert zijn Balkanoorlog net zoals Blair last heeft van zijn imago als Amerikaanse schoothond, drukt zich veel voorzichtiger uit: ‘We zullen de nieuwe Turkse Regering op haar daden beoordelen.’ Hiermede refereert hij echter aan de toetsingseisen van de Europese Unie op het gebied van democratie, mensenrechten en corruptiebestrijding. Welnu, de hoge opkomst, de afschaffing van de doodstraf en omzetting van deze doodstraf in levenslange gevangenisstraf voor Öçalan, de Koerdische voorman, de toelating van Koerdische televisie- en schoolprogramma’s (gefinancierd door o.a. Nederland) en de anticorruptie-voornemens van de nu te vormen regering, die immers steunt op de wrok van het uitgeperste platteland tegen de stedelijke, seculiere, verwesterlijkte elite, luiden de toelating tot de Europese Unie in. Tot ontsteltenis van de kemalisten die immers meer dan een eeuw alles hebben gedaan om de islamisten eronder te houden. Het valt hun moreel niet uit te leggen, waarom het Europa van Voltaire nu opeens zo aanschuift bij theocratische krachten. Ze wisten wel, dat ze de Koerden niet zo hard moesten aanpakken. En misschien hadden ze maar beter wat aan het kiesstelsel kunnen doen, dat met de hoge kiesdrempel van 10 % nu niet alleen de Koerdische partij, die plaatselijk 80 % van de stemmen haalde, uitsluit maar ook alledrie de partijen van de recente seculiere premiers. Ze wisten wel, dat ze wat meer werk moesten maken van de corruptiebestrijding, maar ze beschouwden zich terecht als redders van de Europese seculiere waarden. Daarom en niet alleen wegens de grensoverschrijdende Koerdische problematiek stonden zij niet te juichen voor deelname aan de Amerikaanse oorlog tegen de seculiere Ba’ath-partij van Saddam Hoessein in Irak.

De volgende vergelijking valt te maken: Saddam Hoessein weet zich niet gesteund door Europa in geval van een Amerikaanse aanval, ondanks de Franse diplomatieke tegenstrevingen tegen de Amerikanen middels het voorstel tot tweeledige resoluties in de Veiligheidsraad. Zo weten de kemalisten dat hun seculariseringsoffensief van meer dan een eeuw, ondanks de schimmige toezeggingen van de kant van de Europese Commissie, niet wordt gehonoreerd met een Turks lidmaatschap.

Hubert Védrine, de Franse minister van Buitenlandse Zaken, stelt onverbloemd in een interview in ‘La libre Belgique’, dat Turkije geen Europees land is en net zo min in de Europese Unie thuis hoort als in de Organisatie voor Afrikaanse Eenheid.

Op France-Inter Radio bepleit hij dan wel een geïnstitutionaliseerde vorm van nauwe economische samenwerking en culturele uitwisseling, maar sluit het EU-lidmaatschap uit. Dat is dan de beloning voor een eeuw moslimtemmerij door de kemalisten. Niet alleen door repressie heeft Kemal Atatürk en zijn volgelingen het islamisme bestreden maar ook door de bewerkstelliging van een rigoreuze moderniseringspolitiek: vervanging van de shari’a door westers strafrecht, afschaffing van fez en hoofddoek, invoering van het romeinse alfabet, scheiding van religie en staat, officiëel dan want zozeer ten voordele van de staat dat het Turkse ministerie van Godsdienstzaken de moskeeën goed in de gaten houdt en de imams benoemt.

Huiveringen in verband met toelating

Dit laat onverlet, dat het door de kemalisten gepredikte panturkse ultranationalisme evenzeer onverenigbaar is met de Europese geest als het expansieve islamisme van de voormalige, thans verboden Welvaartspartij en dier opvolger de APK.

Over de gevolgen voor de Europese Unie van de Turkse toetreding kan men gemakkelijk verontrust zijn. De EU zal overspoeld worden door Anatolische hordes, die reeds in het hart van Europa familie hebben en hele illegale sociaal-economische en religieuse netwerken en infrastructuren ter beschikking hebben. Nederland voorop met zijn subsidies aan Milli Görüs, (welke subsidiëring al door de Centrumpartij in 1983 is aangekaard). En waarom wel Turkije toelaten tot de EU en niet Wit-Rusland, Moldavië, Marokko of Israël ?

Europa, zo zegt Védrine terecht, moet eerst maar eens zijn eigen sociaal-culturele identiteit vaststellen. Dat kan dan mooi tijdens de verdere uitwerking en legitimatie van het verse concept van de Europese Grondwet van Valéry Giscard d’Estaing. Heeft U iemand van de Nederlandse lijsttrekkers er al iets over horen zeggen ?

Hoe is het mogelijk, dat de Europese politici de bevolking rijp maken voor Turkse toetreding ? Hebben de miljoenen Turken, die in de Europese Unie leven niet al genoeg problemen opgeleverd ? Is men de verdere islamisering van onze Europese steden Rotterdam, Berlijn, Den Haag, Brussel nog niet beu ? Heeft het Turks-fascistoïde, religieuze hoofddoekennationalisme van Milli Görüs dat ook volgens turkoloog prof. dr. E. Zürcher (RU Leiden) ten grondslag ligt aan de AKP, welke immers een afsplitsing was van de Welvaartspartij van Erbakan die in 1986 door de kemalisten militair werd afgezet, in Europa nog niet genoeg ellende veroorzaakt ? Waarom is die beweging overal in Europa verboden, behalve in Nederland, waar ze wordt gesubsidiëerd ?

De Europese politici zijn bang voor eenzelfde situatie als het Algerijnse drama. Daar heeft Europa op Frans initiatief de democratisch gekozen islamistische beweging FIS die de absolute meerderheid behaalde, door de regering van Zéroual laten vervangen. Voor en na vonden afgrijselijke moordpartijen door FIS- en Zéroual-aanhangers plaats.

Zo kan ook blijkbaar zonder repressief optreden door de Turkse justitie en militie de ‘volkswil’ in Turkije niet met militaire middelen getemd worden. Het zou dus beter zijn de islamistische partijen aan de macht te laten komen in de hoop dat die partijen hetzij matigen hetzij uitglijden, zoals het gevestigde gezag dat in Europa gewend is te doen met nieuwe stromingen die niet gewenst worden.

Bovendien is men uiterst bang voor een opstand van de miljoenen niet-geassimileerde Turken in de Europese Unie: De in Europa verschijnende Chinese krant Xingtao schrijft in haar hoofdredactionele commentaar van 23 september 2002 op pagina A2 naar aanleiding van de Duitse verkiezingen, ‘dat er na de aanslagen op New York van 11 september 2001 door de Duitsers groot belang gehecht wordt aan goede betrekkingen met de moslimwereld en dat er een soort onzichtbare norm bestaat, dat het pais en vree moet blijven met de moslims in eigen land.’ Vandaar dus die Duitse afwijzing van de Amerikaanse aanval op Irak. Ik zou eraan toe willen voegen: en daarom dus de schijtluizigheid, waarmee Europeanen weigeren zich uit te spreken tegen het lidmaatschap van het grootste, machtigste en volkrijkste moslim-buurland op de enig juiste grond: het is een islamitisch land !

Ja, ik weet het: slechts 5 % van de Turkse bevolking wil de shari’a invoeren en Turkije doet niet mee aan het internationale islamitische bankwezen. Maar ik heb in dat land rondgereisd en ik was er op verzoek van de kemalisten bijna tot leraar Europese talen en culturen benoemd op een Imam-Hatib school. Dit werd door drie Tweede-Kamerleden, waaronder Rabbae, verhinderd. Turkije is een door-en-door islamitisch land. En het is gelijk een bom die ontploft, als de brul van de massa’s uit het Anatolische achterland niet wordt gesmoord, met brood of wapens.

Europa onder Amerikaanse druk

Welk belang ligt er dan ten grondslag aan deze recente Europese ontvankelijkheid en empathie jegens Turkije ? Daarvoor kan men teruggrijpen op Algerije. Het FIS is namelijk sterk door de Amerikanen gesteund, die ermee al oliecontracten hadden afgesloten, uitgesloten als zij waren door de regering van Zéroual in een onderonsje met de Franse oliemaatschappij Elf. Precies dezelfde reden waarom Saddam Hoessein zijn olie niet mocht verkopen en thans plaats moet maken voor een Amerikaanse marionet.

Opvallend is de eufore bijval van de Bush-regering aan de AKP, die deze partij prompt feliciteerde met de ‘levendigheid van de Turkse democratie’. Omdat de VS, die nu de innige steun van allerlei verstokte vrienden in het Midden-Oosten moet missen zoals Israël en Saoedi-Arabië, en verder geen bijval krijgt van de arabische wereld voor een aanval op Irak, toch bij de grote olieplassen wil blijven – zoals met croma: je moet erbij blijven -, is het NAVO-lid Turkije vanwege zijn spilfunctie onontbeerlijk.

Het zijn de Amerikanen die Turkije in de Europese Unie willen hebben, geopolitiek door hen gewenst, want het alsdan door massale immigratie economisch-cultureel nog meer verzwakte Europa zal de VS geopolitek gedwee en masochistisch blijven volgen.

Heeft dit iets met een Nederlands belang te maken ? Ja, de haven Rotterdam met zijn grote moslimkolonie is de belangrijkste olieopslag- en doorvoerhaven van Europa. Nederland volgt dus de Amerikaanse geopolitieke belangen, hoewel Shell alvast nu reeds bij Saddam Hoessein olieconcessies heeft bedongen, mocht hij toch blijven zitten. Maar wij gewone Nederlanders zullen door deze Amerikaanse druk nog meer verturksing in Europa moeten dulden. We zullen als Europeanen nog minder te vertellen hebben doordat de Amerikanen de moslimkaart, die zij nu al tegen de Sovjet-Unie uitgespeeld hebben, straks ook tegen Europa zullen uitspelen. Als voorteken kunt U beschouwen, het feit dat zij nu al in alle moslimlanden speciale televisieclips verspreiden om te laten zien hoe moslimvriendelijk de Amerikaanse samenleving is !

Zürcher stelt nu, dat de VS Turkije zullen impalmen, indien de Europese Unie zijn deuren er voor sluit. Dit lijkt mij een omgekering der werkelijkheid, want het Europese lidmaatschap van Turkije geeft dit land juist vrij baan voor zijn aloude expansiedrift naar Europa, te beginnen op de Balkan.

Europese identiteit op de tocht

Wij Europeanen zullen inboeten op onze identiteit. In ieder geval zullen we de kans zijn misgelopen Europa te verenigen met zijn natuurlijke want etnisch-cultureel verwante mede-Europeanen: de Russen. Het is van uiterst groot belang in deze tijd van de reeds lang ingegane, sluipende ondergang van de Europese mens, dat Rusland eerder toetreedt dan Turkije. Dat wij ook beseffen, dat Europa een te dierbare beschaving is, dan dat we die door de kortzichtige zakenwereld laten verkwanselen.

De mystiek van Dostojevski heeft met zijn schuld-en-boete weerwoord aan de ontredderde mens van vandaag oneindig veel meer te bieden aan toekomstperspectief, dan de verstarde puur formalistische moslimbrul uit Anatolië. Het wordt tijd dat europese pro- en antiglobalisten zich ervan bewust worden dat de christelijke, europese mystiek de mensen veel meer kan binden in solidariteit, dan het aggressieve christendom van de Amerikanen met hun American Christian League of de al evenzeer imperialistische Islam. Maar dat begrijpt de calvinist niet. Balkenende, wiens CDA zich net zo heeft bezondigd aan de vermenging van kerk en staat als het islamisme, hoopt in Turkije op betere mensenrechten in oecumene met de broeders van het boek.

Nu is het in Duitsland, Frankrijk en Engeland allemaal niet beter gesteld met de integratie van de moslims. Juist de Europese moslims zijn zoals alle emigranten nog steiler in de leer dan de moslims in de landen van herkomst. Dus van hen hoeven we geen soepele ‘moslimdemocratie’ te verwachten. In wanhoop geeft men dus dan maar Turkije die kans. Maar wat, indien het experiment mislukt ?

Terecht stelt Ben Knapen in ”Op zoek naar regie in zorgelijke tijden” in de NRC van 26 october 2002, dat noch het thans zeer op zichzelf betrokken, politiek verdeelde Duitsland, noch de VS-schoothond Engeland, noch Frankrijk, waar weliswaar de ‘cohibitation’ is verdwenen, maar waar – zo zegt Ben Knapen – de elite bepaald geen poldermodel-dialoog voert met belangengroepen, in staat zijn om de hoofdregie van een assertief Europa op zich te nemen. Europa doolt, wat Frans-Duits gesputter tegen de Irak-politiek van Bush daargelaten. Als puntje bij paaltje komt, gaan de VS in de wereld en in Europa gewoon hun imperiale gang.

Maar misschien dat de brul uit Anatolië nu eindelijk eens zelfs de slapende slappelingen in de polder wakker schudt. Spreekt U de lijsttrekkers er de komende verkiezingstijd op aan, op dat onzalige idee Europa open te stellen voor de expansiezucht van ruim 67,3 miljoen Turken ?

Filed under: in het Nederlands · Tags:

Leave a Reply

*

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.