Articles Comments

Alfred Vierling » in het Nederlands » Islam, een Europese veenbrand

Islam, een Europese veenbrand

De islam is niet alleen een absolutistische, schriftuurlijke godsdienst, maar een etnisch-demografisch sociaal en politiek expansionisme met een uitgeschreven strategie en veroveringstactiek. Het is een geopolitiek en geo-etnisch neokolonialisme met paupers. Het is evenals het Amerikaanse neoliberalisme een globaliserende ideologie en als zodanig evenzo de vijand van de nationale welvaartsstaat en de Europese eenwording. Het verdeelt de wereld in tweeën: tegenover de islamitische gemeenschap (Umma) staat het vijandelijke gebied der ongelovigen (Dar el-Harb). Er is slecht solidariteit met medegelovigen (Dar el-Islam) en om tactische redenen een tijdelijke samenwerking met ongelovigen mogelijk, zolang die nog in de meerderbeid zijn of over meer machtsmiddelen beschikken (Dar el-Suhl). De Hidzjra, de uittocht van Mekka naar Medina, waarmee in 622 de islamitische jaartelling begint, is een missionair veroveringsbegrip waardoor tot op heden elke Europese integratie-politiek tot mislukken is gedoemd. De Islam is een heimelijke veenbrand, die plotseling kan uitslaan als zij voldoende macht in handen heeft gekregen. De Islam heeft niets gemeenschappelijks met het Europese gedachtengoed, geen Faust; het behelst de totale ontkenning van humanisme, het wordt gekenmerkt door stringente sociale gedragsregels en religieuze voorschriften zonder enige zelfreflectie, het staat geen kritiek toe, het importeert een theocratische vermenging met politiek en onderwijs, en staat afwijzend tegenover vrije kunstexpressie en wetenschapsbeoefening. Het is religieus verpakt revanchisme tegen de voormalige kolonisatoren van de Dar-el-Islam.

De voornaamste supermacht ter wereld, de VS is een monsterverbond aangegaan met deze Islam. Hiermede heeft de VS het communisme en de Sovjet-Unie bestreden en beoogt ermee thans ook Europa in toom te houden door op zijn grondgebied een ‘islamitisch Israël’ in de vorm van Bosnië/Kosovar te stichten en te pleiten voor opneming in de Europese Unie van Turkije, dat de leidinggevende staat is voor 200 miljoen turkstalige moslims van wie de helft Turkse staatsburgers zijn. “Binnen tien jaar zal door de hoge islamitische en lage europese vruchtbaarheid de immigratie en de (gedwongen/ av) bekering. één op de twee Europeanen moslim zijn”, zo pocht de politiek commentator van Turkiyet Gazetes in het Bosnische Proporod op 15 augustus 1990. De Algerijnse president Boumédienne zei het al: “Nous prendrons la France par le ventre de nos femmes”.(we nemen Frankrijk in door de buik van onze vrouwen).Aangezien het overgrote deel van de olie- en gasvoorraden in de Dar-el-Islam ligt, is het van Amerikaans strategisch belang in de Islamitische wereld te voorkomen dat er sterke nationale Staten met een eigen leger en een evenwichtige inkomenspolitiek ontstaan. Het Iran van de sjah, het Libië van Khadaffi, het Irak van Saddam Hoessein, het Egypte van Nasser: ze deugden allemaal niet voor Wall Street. Men ondersteunt dus liever fundamentalistische en feodale regimes die voor de oliewinning afhankelijk blijven van Amerikaanse militaire macht en technologie, en hiermede voldoende kunnen verdienen om als afzetgebied van Amerikaanse producten te kunnen dienen. De Islam heeft minder problemen met het kapitalisme dan de orthodox-christelijke wereld en is getalsmatig en qua koopkracht door de olievoorraden ook als marktpartner aantrekkelijker. Graham Fuller en Ian 0. Lesser van de Amerikaanse denktank Rand Corporation schreven dat al in 1995. Op grond van hun advies worden alom in de wereld Islamieten gesteund ten nadele van Europeanen, tegen wie de moslims zich afzetten, omdat die anders dan de ‘Amerikaanse bevrijders’ werden gezien als oude kolonisatoren en dus bezetters van islamitisch gebied. De Amerikanen, sterk onder invloed van de voorstanders van de joodse staat Israël, promoveren ook het pan-islamisme omdat van de miljard moslims op aarde slecbts eenvijfde arabieren zijn. Zodoende neemt de druk van het arabisch nationalisme op Israël relatief af. De Amerikaanse ‘wasps’ (white anglo-saxon protestants) hebben trouwens met de moslims gemeen, dat zij geloven door God te zijn aangewezen voor het volbrengen van een wereldwijde opdracht. Beide zijn globalisten. De strenge Islam en Mc World hebben elkaar nodig als waren zij Yin en Yang. De verbreiding in Europa van de Islam is aldus gedeeltelijk een gevolg van de Amerikaanse politiek. Deze wil een wig drijven tussen de katholiek/protestantse christenen en de oostelijk christelijke orthodoxie, tussen West- en Oost-Europa. Rusland dat verworden is tot een regionale macht met een bbp (bruto binnenlands product) ter grootte van Spanje moet door Duitsland gedwongen worden om voor de markteconomie van het Atlantisch-Europese blok te kiezen. Maar Rusland dat nu al op zijn bevolking van 150 miljoen 22,5 miljoen moslims herbergt, ziet zich evenals de rest van Europa omringd door honderden miljoenen moslims van zeer jonge leeftijd; het ziet zich anders dan Amerika geconfronteerd met massale islamitische immigratie en procreatie. De West-Europese grote steden kennen alle reeds hele wijken waar alleen of merendeels moslims wonen. Soms wordt het centrum gevrijwaard ten nadele van de voorsteden zoals Parijs; soms worden de binnensteden aan de Islam afgestaan zoals in Brussel. Overal gedragen de islamitische immigranten zich als bezetters, als opeisers van werk. woningen en vrijheidsrechten die zij in de landen van oorsprong niet aan niet-moslims toekennen. Hun vrijwillig isolement in eigen wijken verraadt een veroveringsstrategie volgens de beproefde methode van celvorming. Multiculturalisme en antiracisme worden gezien als zwakten van de westerse samenleving, die blijkbaar zo vermolmd is dat zij er mogen welen en tieren. We beleven een cultureel ‘München’ waar de Engelse Chamberlain aan Hitler naievelijk de inlijving in Sudetenland toestond om erger te voorkomen, tevergeefs. Alom bereidt de advocatuur zich al volkomen voor op de toepassing van islamitisch recht voor hun potentiële islamitische cliëntèle. In Nederland moet theater “de Appel” sluiten, rnaar “de Olijf” en “de Dadel” zullen aanstonds gesubsidiëerd worden. Europa bombardeerde mee tijdens een Amerikaanse oorlog in haar eigen achtertuin, de Balkan, zogenaamd ter voorkoming van een genocide. Maar op 25 november vorig jaar deelde Rob van Wijk, onderzoeker van het instituut Clingendael mede dat er slechts 1800 etnische albanezen in Kosovo bij de guerilla waren gedood (geen 100.000/ mg) vóór deze bombardementen, die zelf nog eens 2200 mensen vermoordden: allemaal dus ter voorkoming van ‘etnische zuivering’. Marcel Duivensteyn zou er – als bommenwerper op 23 januari 2002 – nog door minister van Defensie H. de Grave een ‘vliegerskruis’ voor krijgen als onderscheiding voor bewezen moed. Een ontmoeting van twee oorlogsmisdadigers zou ik zeggen.

Maar datzelfde Europa zwijgt als honderdduizenden Europeanen hun wijk en stad moeten verlaten omdat zij als minderheid onder moslims niet kunnen leven en worden weggepest. Deze wegtrek uit de steden wordt door socialisten verklaard uit sociale differentiatie; er wordt glashard ontkend dat hieraan een cultureel-etnisch en -religieus conflict ten grondslag ligt. In Rome is de grootste moskee van Europa gebouwd “om te laten zien hoe tolerant de Islam is” volgens Khaled El Nasser El Tarki, Saoedisch ambassadeur in Italië. Hij bood niet aan een kerk te bouwen in Mekka. In Londen heeft het Muslim Institute al bewerkt dat er op nationaal niveau een moslimzuil is erkend en heeft het op 4 januari 1992 opgerichte eerste Muslim Parliament in Europa bewerkstelligd dat het boek van Salman Rushdie werd verboden. In Parijs is de republikeinse scheiding van kerk en staat verlaten en geven gehoofddoekte docenten les. In Duitsland vormden de vijf miljoen islamitische turken de voornaamste financiële en politieke ondersteuning voor de grootste islamitische verkiezingsoverwinning in Turkije sedert dier verbod in 1982 (Turks Wetboek van strafrecht, art 163). Zo bouwt Europa aan zijn eigen halvemaansvorming.

In Nederland zagen we een volkomen vaderlandsloze, apatride economische klasse een immigratiebeleid voeren ten nadele van de indertijd werkloos geworden eigen bevolking. Thans worden alweer islamitische artsen uit asielzoekerscentra en zwarte verpleegsters uit Zuid-Afrika tewerkgesteld, en worden ‘groene vingers’ voor de tuinbouw – (wordt met groen soms de kleur van de Islam bedoeld ?) – uit de toekomstige lidstaten van de EU gehaald. Jarenlang heeft men de eigen jeugd uit de onderklasse, verpild in de disco’s, aan zijn lot overgelaten als speelbal van de drugshandel. Het tekort aan gespecialiseerde arbeidskrachten wordt niet opgevangen door bedrijven te verplichten interne opleidingen te verzorgen, maar net zoals in de jaren ’60/’70 mag dat bedrijfsleven overal in het buitenland ronselen, dat zelf bepaalt wie het wegstuurt ongeacht de enorme kosten van de straks weer verergerende acculturatie-problematiek. Gelet op de reeds aanwezige grote islamitische gemeenschap in Nederland, kan men verwachten dat de vervolgmigratie wederom moslims betreft. Er zijn volgens onze eigen BVD reeds allerhande obscure islamitische organisaties actief in ons land. Zij meldt in haar rapport “De politieke Islam in Europa” onder meer de Turkse Islamitische Stichting Nederland, de Turks islamitische Culturele Federatie geliëerd aan het Directoraat voor Godsdienstzaken in Ankara, de Milliyetci Hareket Partisi (Grijze Wolven) van de Turkse Federatie Nederland, Stichting Islamitisch Centrum, Milli Görüs, de Iraanse Teblig, Unie van Marokkaanse Moslim Organisaties, de radicale Mouvement Islamique Marocain de Combat, Al-Jama’a al-Islamia, Groupe Islamique Armée (GIA), de Taliban, de Hizb ut Tahrir, de Hisballah, de Hamas. De BVD acht de inmenging vanuit het buitenland tot instigatie van gewelddadige acties van realistisch belang.

Wat moeten we doen om van deze etno-masochistische neurose, deze ‘ver-Derde-Wereld-isering’ van Europa af te komen?. “Jupiter dernentat quos perdere vult” (Jupiter maakt dement van wie hij af wil). We rnoeten dus in ieder geval af van elk idee dat ons eigen Europees belang aantast. Niemand ter wereld behalve Europeanen neemt de overal geldende mensenrechten serieus op het moment dat die de eigen cultuur ten gronde richten. Deze mensenrechtenj blijken een instrument van Amerikaans imperialisme, bedoeld om in de Derde Wereld als bevrijder over te komen, maar die uiteindelijk een deur open zetten voor mercantilistische belangen. We hebben de volgende maatregelen al zien mislukken:

Een containment-politiek – zoal mogelijk – is niet afdoende, gelet op de hoge vruchtbaarheid onder moslims die al in Europa leven.
De officiële Nederlandse politiek van verzuiling, een soort apartheid die zijn naam niet wil weten, is hier niet doenlijk, omdat we veel te dicht op elkaar leven in gehorige woninkjes, en dus niet met zomaar de Islam met zijn muziek en rigoreuze levensstijl kunnen ontlopen. In Amerika waar de ‘melting pot’-filosofie is verlaten, kan zij wel functioneren, gelet op de ruimte in dat land, maar dannog slechts omdat de VS een politiestaat is, die rassenonlusten met veel overheidsgeweld, hoge straffen en uitpuilende gevangenissen te lijf gaat.
De door schrijver dezes nog in 1985 voorgestelde assimilatiepolitiek is bij de huidige hoge immigratie en de reeds aanwezige grote moslimbevolking ondoenlijk geworden.
De gedwongen uitbanning van grote aantallen illegalen, het opleggen van strikte visumregelingen en het invoeren van een voorrangsbeleid voor staatsburgers, zoals door deze schrijver destijds voorgesteld, zal ook niet helpen, gelet op de hoge vruchtbaarheidscijfers, familiehereniging en asielmigratie onder moslims.
De terugkeerprojecten van de regering (*) zijn niet op grote schaal gelukt, omdat de vooruitzichten onder blijvende sociale zekerheid alhier beter leken (de regelingen stonden slechts open voor remigranten van 55 jaar en ouder), en omdat die projecten op de plaatselijke bevolking in de landen van herkomst juist een aantrekkende werking hebben.
(*) De terugkeerregelingen met een royaal behoud van sociale zekerheid vanuit Nederland of een afkoopsom, eveneens door schrijver dezes en M. Giesen in de brochure “Centrumdemocratisch beleid ter bescherming van het Nederlands staatsburgerschap” uit 1985 voorgesteld, zijn nooit door de regering overgenomen.

Binnen het kader van de huidige wetgeving en in het huidige politieke klimaat zal er dus geen oplossing te vinden zijn. De psychotische reactie van de linkse rood-groene Duitse Bondsregering die elke allochtone drenkeling, elke afgebrande moskee of vernielde shoarmazaak aan NPD-leden toedicht, maar die net zoals de regering Kok zwijgt over het racistische – immers louter tegen Europeanen gerichte – geweld van moslimjeugdbendes, die reactie spreekt boekdelen. Het is zeker niet de groen uitgeslagen kanselier Schröder die tijdens zijn Kerstbezoek aan Poetin een Europese strategie bespreekt tegen de islamisering van ons continent. Brzezinsky die onder president Carter de Islam mobiliseerde tegen de Sovjet-Unie, gniffelt nu in zijn ondervermelde bijdrage over de noodkreet van Poetin die Amerikaanse hulp vraagt bij de bestrijding van het moslimgevaar aan de Russische zuidflank. De VS zal Europa dus zeker niet helpen het groene tij te keren. Men zal wel moeten wachten tot de wal het schip keert, totdat er een sociaal-economische crisis uitbreekt; en maar hopen dat de NAVO bij ‘rassenrellen’ niet meteen bombardeert. Welke maatregelen kan men ter voorkoming hiervan alsnog invoeren ? :

Toekenning van staatsburgerschap van een lidstaat van de Europese Unie louter volgens het ius sanguinis, beide ouders zijn Europeanen in tweede of derde generatie.

Alleen arbeidsvergunning voor Europese onderdanen.

Sociale verzekeringen alleen voor Europeanen.

Verblijfsvergunningen voor maximaal 1 jaar, niet automatisch verlengbaar.

Elke veroordeling leidt tot uitzetting en maakt kans op definitieve vestiging ongedaan.

Afschaffing van etnisch voorrangsbeleid voor ‘minderheden’.

Toeristenvisa aan inwoners van buiten Europa sterk beperken.

Verdragen afsluiten met herkomstlanden om de oorspronkelijke nationaliteit weer toe te kennen en om zogenaamde identiteitslozen toch op te nemen.

De Islam zal aan dezelfde regels worden onderworpen in Europa als dat de Islam aan andere godsdiensten oplegt in de Dar el-Islam, volgens het beginsel van wederkerigheid.

Het is duidelijk dat dit alleen kan vanuit de wil om een zelfbewust Europa te vormen, ver weg van de Amerikaanse vazalstaat die de EU thans is. Een eigen leger, een eigen defensie-industrie (dus niet om mercantiele redenen de Amerikaanse Joint Strike Fighter bomberjet kopen), een eigen high-tech-research, een eigen bevolkingspolitiek. Voor dit laatste pleit zelfs Helmut Schmidt, die op 4 januari j.l. pleitte voor meer Duitse kinderen en verdere immigratie uitdrukkelijk verwerpt in de krant Die Zeit. We hebben daarvoor de Russen nodig en de overige aan ons verwante Oost-Europese volkeren. Noch China noch India hebben zich door de zogenaamde mensenrechten laten omvolken. We hebben niet de taak ons Europa open te stellen voor de moslim-massa’s, maar we moeten Europa herstellen en zien uit te breiden met Rusland. Alleen uit ontzag en hunnerzijds uit onmacht zal de Islam zijn veroveringstochten stoppen. Dat heeft Europa reeds tweemaal in zijn geschiedenis bewezen. Vraag het Dracula en Pelayo, de Oostenrijkers en de Spanjaarden, de Grieken en de Bulgaren maar. Zij weten wel dat de Islam reeds vele beschavingen ten gronde heeft gericht: de Byzantijnse, de Perzisch-Zaroastrische, de Syro-Armeense en de Koptisch-Egyptische om er maar enige culturen te noemen.

De huidige jeugd van West-Europa, zozeer in de ban van het snelle hedonisme en het hier-en-nu, ‘obnubilé par le present’ (Faye) en gespeend van enig histomisch besef maar behept met een naief geloof in de gelijkwaardigheid der culturen, zal een gemakkelijke prooi zijn voor een geloofsfanatieke horde die sedert de grote hervorming aan het einde van de 19de eeuw, de salafiyyah, van geen ‘aggiornamento’ heeft willen weten. De Balkanburen van de Islam zouden de politici van de Republica Srpska zeker niet voor de Amenikaanse ‘Siegerrichter’ van het zogenaamde Internationale Strafrechttribunaal voor voormalig Joegoslavië in “Hayabad-aan-Zee ” te Hollandistan hebben voorgeleid. Onze jeugd demonstreerde niet eens meer tegen de collaboratie van hun regeringen aan de Amerikaanse bombardementen op mede-europeanen. Kan Europa nog cultuur-masochistischer worden en zijn steden ‘en masse’ overdragen aan de Islam? Ja hoor !

Filed under: in het Nederlands · Tags:

Leave a Reply

*

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.