Articles Comments

Alfred Vierling » in het Nederlands » Jezus, we hebben een halfgod nodig

Jezus, we hebben een halfgod nodig

Nederland is met andere Europese landen opgeslorpt door de globalisering van het kapitalisme dat alles en iedereen onder de macht van Wall Street – een agglomeraat van joods, anglo-consertatief en thans ook olie-sjeik kapitaal veegt. Elk land dat zich eraan onttrekt, wordt de oorlog verklaard: Vietnam, Irak, Servië. Oud nieuws. Europa als protectoraat dan wel vazalstaat van Amerika. Oud nieuws.

Kapitalisme als oorzaak van de Tweede Wereldoorlog

Deze onderwerpingspolitiek lag al ten grondslag aan de Tweede Wereldoorlog. Stelde de Amerikaanse president Wilson: “Wie er ons niet inlaat, daar trappen we de deuren in”, Roosevelt heeft de globalisering van het kapitalisme onder de banier van de universele mensenrechten op oorlogszuchtige wijze uitgedragen. Eerst werd de Weimar Republiek belaagd. Deze verzorgingsstaat, met een nog – in het Wilhelminische keizerrijk onder Bismarck ontworpen – uitgebreid sociaal verzorgingsstelsel, was de kapitalisten een doorn in het oog. Een materialistische tweedeling van de Duitse volksgemeenschap vond plaats. Het was, naast de Franse bezetting van het Ruhrgebiet in 1923 vanwege tekortschieten in de herstelbetalingen, vooral deze confrontatie met het kille Anglo-Amerikaanse kapitalisme die de burgerij in de Weimar Republiek tot uiterste politieke flanken links en rechts uiteenjoeg. Er ontstonden hevige onlusten en een burgeroorlog. In 1924 heerste mede door machinaties van buitenaf, mogelijk geworden door de vervlechting met het – door Amerika en Engeland beheerste – internationaal fmanciële stelsel, de ernstigste geldontwaarding in de geschiedenis van de Duitsland (1 US $ 4,2 biljoen DM).

Gottfried Feder hield in 1928 (een jaar voor de crash van Wall Street met sterke schokgolven in de Weimar Republiek) een lezing over het verschil tussen ‘schaffendes’, scheppend en ‘raffendes’, graaiend kapitaal waarvan de bezitter rijker wordt door speculatie met geld zonder te investeren in de echte productiemiddelen: arbeid, met inbegrip van opleidingen en bedrijfsscholingen, en kapitaal, waarmee fabrieken, machines en technieken worden bedoeld maar geen financieel ‘flits’kapitaal, dit in tegenstelling tot wat thans weer in de school-en studieboeken staat. Toen Adolf Hitler de lezing van Feder had gehoord, wist hij naar eigen zeggen genoeg om een nieuwe partij op te richten en de strijd aan te binden met het internationaal kapitaal. Uit de armoede van de door de kapitalisten ten gronde gerichte Republiek van Weimar met een gebroken middenklasse kwam aldus de meest extreme kracht naar voren.

Schepping van volledige werkgelegenheid middels publieke overbestedingen

Hitler moest bewijzen in korte tijd een einde te kunnen maken aan de enorme werkloosheid van 6 miljoen Duitsers en de muntontwaarding. Daartoe paste het Derde Rijk als eerste en laatste regiem strikt de economische theorie van Keynes toe. Deze had geschreven dat de overheid zelf werk-projecten moet entameren ten tijde van een depressie, die hij omschreef als een periode van onderbesteding, waarin mensen uit angst hun geld gaan oppotten en niet meer via banken ter beschikking laten stellen aan ondernemers.

Het gevaar van de Keynesiaanse theorie is, dat de overheid arbeid en kapitaal gaat inzetten voor producten die helemaal niet tot meer welvaart leiden, waarnaar geen vraag is. De overheid hoeft immers geen rekening te houden met de vraagkant van de markt: ze heeft geen klanten op de markt maar slechts kiezers, en de afrekening geschiedt pas jaren later bij de (eventuele) verkiezingen.

Zo liet Hitler na het winnen van de verkiezingen niet alleen goede autowegen aanleggen, maar zette hij de arbeiders via de verplichte Arbeitsdienst vooral in bij de wapenindustrie. De Duitse – aan het regiem gelieerde – ondernemers hadden hun bedrijven geconverteerd (omgezet): in plaats van ploegen kwamen er wapens en uit de fabriek rolden niet de beloofde volkswagens maar tanks.

Deze drastische onttrekking van de productie-middelen arbeid en kapitaal aan de fabricage van door de markt (de burgers) benodigde artikelen, de zogeheten ‘oorlogseconomie’, leidt binnen luttele jaren tot een nog veel diepere, langdurige depressie, voordat de productiemiddelen weer worden geheroriënteerd naar de productie van maatschappelijk gevraagde goederen. Deze depressie kon door Hitler alleen nog worden uitgesteld door bijvoorbeeld wapens te exporteren en in ruil daarvoor voedsel te kopen.

Protectionisme wekt de woede der Wall Street-kapitalisten

De geallieerden namen hem echter vooral kwalijk dat hij de Duitse industrie had genaast en de Duitse markt voor hun producten had afgesloten. Zijn handelswijze onttrok de belangrijkste economie van Europa aan Wall Street. Wall Street had de

Weimar Republiek wel op de knieën gedwongen, maar daarmee was Duitsland nog niet verslagen. Lenin had gezegd: wie Duitsland heeft, heeft Europa; er was dus een tweede wereldoorlog nodig. Volgens Winston Churchill was die Keynesiaanse, gemengde economie met de verzorgingsstaat een Duitse ‘erfzonde’. Met terzijde schuiving van Chamberlain bond Churchill, als helper van Roo-sevelt, daarom de strijd aan met Duitsland. Door wedden op de Amerikaanse kaart verspeelde Churchill feitelijk het – ook door Hitler immens bewonderde – British Empire aan de Amerikanen. Ook thans zien we weer dat de Duitse naoorlogse verzorgingsstaat door bondskanselier Schröder onder Anglo-Amerikaanse druk wordt afgebroken en verwordt tot Amerikaanse vazalstaat, zoals onverbloemd geheel Europa door Brzezinsky wordt genoemd. Om dezelfde redenen zien we Servië gebombardeerd worden, overigens ten bate van de Amerikaanse wapenindustrie, die door Europa wordt medegefinancierd door de veel te hoog gewaardeerde US-dollar. Zo heeft Europa voorheen de Vietnamoorlog goeddeels betaald. Engeland blijft als voorheen het Amerikaanse paard van Troje; Thatcher, Blair, Tory of Labour, zij zijn de dienaren van Amerika om in Europa het naakte kapitalisme in te voeren. Groot Brittannië verwerd gelijk de VS tot een multiculturele samenleving en de rest van Europa moet dit Albion volgen.

Judaisme kent voor zijn uitverkoren volk geen multiraciale ‘meltingpot’

Wij hebben er talloze malen opgewezen dat de etnisch-culturele vermengingspolitiek een krachtig instrument is van deze imperialistische politiek. Het laatste voorbeeld ervan is Bosnië, waar zelfs het plan van lord Owen moest plaatsmaken voor de Amerikaanse meltingpot-ideologie, die overigens mislukte. Heel Europa moet volgens Wall Street worden omgevolkt tot een Euraziatisch toekomstras onder anglojudeo-kapitalistische leiding. Dit heeft Coudenhove-Kalergie oprichter van het Pan Europees Congres reeds in de 19de eeuw voorzegd De historicus prof Ernst Nolte verwacht dat Europeanen er over 100 tot 150 jaar zullen uitzien als de huidige Egyptenaren.

Joods-orthodoxen vermengen zich niet. Onlangs was er televisie-aandacht voor allerhande ziekten in joodse kring wegens inteelt door eeuwenlange endogamie, slechts als joods erkende voortplanting langs moederlijke lijnen binnen het eigen ‘ ras’. Men gaat er een DNA-databank opzetten voor opsporing en voorkoming van erfelijke ziekten zoals de spierziekte van Tay-Sachs, die door endogene uithuwelijking endemisch geworden zijn. Voorkoming van erfelijke ziekten wordt wel steeds moeilijker; het is zoals met het genoom van de leeuwen in de Serengheti-vlakte: zonder vers ‘bloed’ van buitenaf neemt de weerstand af tot een lethaal niveau. Ondanks erfelijke kwalen wil het judaisme zichzelf in stand houden zonder noemenswaardige inmenging, ter bestendiging van zijn biologische, godsdienstige en plutocratiscbe uniciteit.

Dat juist dit volk zo’n kosmopolitane macht aan zich verbonden weet die andere naties de etnisch-culturele vermenging oplegt, is veelzeggend.

Toch moet de mets zichzelf niet willen zien als louter een biologische entiteit die streeft naar materieel gewin; de mens is een vergeestelijkt wezen. Wel moeten we nader kijken welke geest in hem waart.

Kapitalistische heerszucht ingegeven vanuit totalitaire godsdiensten

De jaloerse oorlogsgod Jaweh uit het Oude Testament was totaal God en bestierde de mensen. Hij riep op tot genocide onder de ongelovigen en gebood bijvoorbeeld de ondergang van de stad Jericho met uitroeiing van zijn bevolking. Voor deze holocausten is nooit excuus aangeboden. Het huidig kapitalistisch imperialisme van Wall Street is uiting van dezelfde godsdienst en van het steile calvinisme van de predestinatie. Deze respecteren andere goden, mensen en volken niet en willen hen overmeesteren. Dit staaltje is eerder vertoond. Ook Allah van de Koran is een absolute god en geen halfgod-halfmens, en roept op tot de Jiliad, de heilige oorlog tegen iedereen die hem niet gelooft. Dit leidde tot bekeringen met het zwaard en door geboorte-explosies.

De maatschappeijke instituties passen zich bij deze ontwikkelingen aan. De gewone man denkt altijd dat het met zijn land goed gaat zolang het ermee economisch goed gaat. Wie de miljoenennota 2001 leest en naar de minister van Financiën kijkt, onderkent geen probleem. Maar intussen is ons onderwijs uitgehold tot voorbereiding op een slaafs zombie-leven als consument-producent, opleidingen werden tot ‘banausia’, met welk leven de oude Grieken al in de vijfde eeuw voor Chr. een te ver doorgeschoten professionalisme met winstbejag zonder alzijdige ontwikkeling tot een sociaal-belangstellend wezen tot uitdrukking brachten. Ons rechtsstelsel wordt gebaseerd op multicultureel relativisme – iedere cultuur wordt op z’n wenken bediend -, en onze buitenlandse politiek staat in dienst van het vermelde Amerikaans imperialisme. Zo heeft VN-ambassadeur Van Walsum nog onlangs moord en brand geschreeuwd omdat een Fins en een Russisch vliegtuig vol medicijnen op Bagdad vlogen, alwaar door de VN-boycot twee miljoen kinderen gestorven zijn.

Geestelijke gelijkschakeling vermoordt de beschaving

Binnenlands wordt elke uiting tegen de neoliberale politiek van volksontbinding en uitkleding van de verzorgingsstaat verguisd en verboden door liberalen samen met zichzelf noemende sociaal-democraten. Bij de media laat de NPS/VPRO zijn gast Philip Dewinter, voorman van het Vlaams Blok, besmeuren en diens auto kapotslaan, geheel volgens eigen mise-en-scêne. Waar is het ‘audi et alterem partem’, het ook de andere kant aanhoren, gebleven? We leven in een soort proefruimte waarin net zoveel bedwelmend maar onzichtbaar en reukloos gas door de media, scholen en andere instellingen wordt ingespoten, dat we er nog net niet dood aangaan, maar er ook niet meer uit kunnen ontsnappen, zo we dat willen; maar we willen het niet eens omdat er te weinigen zijn die het gas kunnen opmerken. Die dissidenten worden door een fijnzinnig systeem van sociaal-psychologische uitsluiting ‘kaltgestellt’.

De gevolgen zijn duidelijk vast te stellen. Heeft de protesthouding van de jeugd in 1968 nog verbinderd dat McNamara, destijds Amerikaans minister van Defensie, zijn zin kreeg dat Europa zou meebombarderen op Vietnam, nu heeft Wall Street wel zijn zin gekregen: de Europese jeugd is door de ‘hidden persuaders’, de verborgen overtuigende kracht van reclame en propaganda, veramerikaniseerd, en was te beroerd de bek open te doen, dus is ook ons land, het land van het eeuwige selectieve herdenken, kritiekboos bommen en granaten gaan werpen op mede-Europeanen op de Balkan.

De ontredderde beschaving roept om een heiland

Wat kan een volk, een beschaving in ontbinding dan doen ? Daarover heeft Arnold Toynbee, vertaald, het volgende gezegd: “Een intern proletariaat, dat is dat gedeelte van de bevolking dat door de besluitvonners wordt buitengesloten, heeft een nieuwe ideologie, een nieuwe godsdienst nodig om de oude verstarde garde te verdrijven”. Hij stelt voorts:

De ‘heiland van het zwaard’, een krijgsheer komt vroeg of laat zichzelf tegen: geweld roept geweld op. Deze kant kunnen we niet opgaan. De ‘heiland met de tijdmachine’, iemand die een volk wil leiden naar een vroeger of in de toekomst bestaand volmaakt rijk, utopie, grijpt op den duur ook naar het zwaard, want hij verwerpt alles in het heden als onwaardig of gevaarlijk, en heeft alsdan de neiging dit heden in één klap, revolutionair, uit te roeien. De ‘filosoof ‘vermomd als koning’, een verlicht vorst, trekt maar al te graag de conclusie dat, als hij maar de instemming van al zijn onderdanen weet te verwerven, dat hij dan zijn program-ma, dat onder de huidige omstandigheden onuitvoerbaar lijkt, volledig weet te verwezenlijken. Die mogelijkheid doet zich alleen voor bij volkomen ‘mimesis’, een navolging waarbij alle koppen dezelfde kant op moeten komen staan. Niet zelden grijpt ook de filosoof-vorst uiteindelijk daartoe naar het zwaard.

Is de parlementaire democratie, zelf dictatuur geworden, te vervangen?

Het klassieke antwoord op al deze autoritaire tendensen is het parlementair democratisch stelsel. Dit heeft de mythe nodig van de automatische ontaarding in een dictatuur als erop wordt afgedongen. Maar inmiddels is dit stelsel zelf ontaard in een belangengroepenheerschappij. De vervoerslobby krijgt wat dieselgeld terug, de diffuse, niet georganiseerde burger moet er dus meer voor betalen. Juist dit belangengroepenstelsel is verantwoordelijk voor de opheffing van de nationale eendracht en voor de immigratiepolitiek, die een doodvonnis is voor de nationale identiteit en aldus een wegbereider is van het globaliserend kapitalisme. In de Amerikaanse gedaante van het tweepartijen-stelsel kan men zien waartoe deze belangengroepen-democratie uiteindelijk leidt: het stelsel van de maffia en het grote geld van Wall Street die bepalen wie president wordt, wie hem al dan niet vermoordt, wat het buitenlands beleid is, etcetera. Een doorbreking van dit parlementair stelsel, dat in Nederland alleen nog in gedaante een meerpartij-enstelsel is maar convergeert naar een lobby van de grensoverschrijdend handelende elite, zo’n doorbreking kan gezocht worden in een filosoof-vorst, die met voorbijgaan aan het maatschappelijk middenveld een rechtstreeks appèl doet op het eigen volk, maar die ook daadwerkelijk van het toneel verdwijnt als het volk hem niet meer wiL, en wel eigener beweging na voor hem noodlottige verkiezingen. We spreken hier voorbeeldelijk van generaal Charles de Gaulle.

Slechts innerlljke beschaving kan redding brengen

Een autoritaire machtsgreep door zo’n filosoof-vorst is alleen te voorkomen als het ganse volk doordrongen is van een beschaving die stoelt op een principiële medemenselijkbeid, een volk dus dat zijn vorst beschouwt als louter zijn gelijke, ‘primus inter pares’. Hoe komt die er dan ? Daartoe hebben mensen een halfgod nodig. Zolang mensen louter functioneren als biologisch wezen, als materialistisch consument en producent, als gekapitaliseerd object, is hij ‘homo homini lupus’, de mens is de mens een wolf. Nadat Nietzsche God als Autoriteit, als Volmaakte God had doodverklaard doordat hij de morele praatjes van de Kerk doorzag als uitdrukking van machtsstreven, is de weg bereid tot de verwezenlijking van politieke stelsels die de mens degraderen tot object: het communisme, het fascis-me, het hitlerisme, en … het kapitalisme met zijn grote mondiale ondernemingen, de belangen-groependemocratie, alsmede de absolutistische godsdiensten en ook wel enige afdwalingen van het katholicisme waar soms de Paus dicteert wat de halfgod in de mens zou moeten bewegen.

Over het vrije marktstelsel zij hier opgemerkt dat het in beginsel wel een hoge plaats inruimt voor de vrijwillige uitdrukking van het individu en voor de gemeenschapswil als uitdrukking van alle subjecten: men besluit immers zelf wat men al dan niet koopt. Maar de werkelijkbeid wordt gekenmerkt door ernstige marktverstoring en door bijvoorbeeld de genoemde ‘hidden persuaders’ en oligopolies van multinationale ondememingen. Men wordt volkomen gemanipuleerd door sociaalpsychologische instrumenten.

De immer weerkerende geboorte van de halfgod

Hoe komen we nu los van dit verloederd maatschappelijk-economisch systeem, dat mensen objectiveert en tot vretende productie-eenheden herleidt, en dat elke zich eraan onttrekkende gemeenschap bombardeert? Daartoe moeten mensen boven zichzelf uitstijgen, zij moeten streven naar een wezen dat beter is dan de mens, de ‘Uebermensch’. Dit is al eens geprobeerd: Soms gekscherend met behulp van ‘skyhooks’: de toneelschrijver Euripides vond de ‘deus ex machina’ uit: als hij zichzelf in morele dilemma’s had vastgeschreven, liet hij letterlijk een god uit de nok van de zaal naar beteden zakken, die dan de verlossing bracht. Terzijde zij opgemerkt dat volgens A.W. Venal in zijn werk “Euripides the Rationalist” (pg 138, aangehaald in Toynbee (1949) pg 609) Euripides eigenlijk een rationalist was, die zodoende de gelovigen een hak zette. Zijn verhulling is ideaal:

zij laat de vijandelijke pijlen van de volgens Venal geestelijk inferieure tegenstanders niet door, terwijl ze doorzichtig is voor de sceptici.

Talloos zijn de serieuze pogingen om zichzelf als mens op te hijsen aan de conceptie van een halfgod die wel het menselijke lot poogt te verlichten maar ook deelt in de straffen waarmee naijverige goden de mensen straffen. De halfgod sterft ook: Zagreus voor de Minoische, Tammoez voor de Sumerische, Attis voor de Hethietische, Balder voor de Scandinavische, Adonis voor de Assyrische, Hoessein voor de Sji’ietische en Jezus voor de Christelijke wereld. De oudste vorm van deze halfgod is de vruchtbaarheidsgeest die in de lente wordt geboren en in de herfst sterft.

Christus: halfgod en verlosser

Maar waarom ? Als de mens erbij wint en de god sterft, wat zijn dan zijn motieven? Sterft hij gedwongen ?, door wie ?, uit mededogen of verbitterd ?, in liefde of wanhoop ? “Zozeer heeft God de wereld lief gehad dat hij zijn enige zoon gegeven heeft opdat iedereen die in hem gelooft, niet verderve maar het eeuwig leven hebbe”. We mogen dus niet klagen dat wij en onze kinderen dood gaan, want het overkwam ook Christus, God’s zoon. Laten we dit christelijke antwoord eens bekijken. Anders dan de oudtestamentische Jaweh en de koranieke Allah is God in de gestalte van Christus tot mens geworden. Maar dan zijn aIle mensen ook een beetje god. Dan kun je dus de rest van de mensheid niet afslachten of willen onderwerpen als object, als voorwerp, niet militair en niet economisch. Het anglojudeo-kosmopolitisme van Wall Street dat de vrijhandel en de mensenrechten-ideologie predikt als instrument van de globalisering, de onderwerping van alle andere volken, heeft dus geen weet van wat mensen in wezen zijn:

kinderen Gods,; dat is niet van Jaweh, de joodse oorlogsgod, maar dat zijn de verwanten van de nog niet volmaakte halfgod, die zich tijdens zijn mensenleven nog moet vervolmaken. De ‘holocaust’ is niet de expressie van een jaloerse god, een soort buiten de mens gedachte perfecte absolute macht, waaraan de mens zich alsdan maar willoos onderwerpt, waarop hij alsof het iets onmenselijk afstandelijk groots is, de verantwoordelijkbeid tegenover de medemens kan afschuiven.

De nood van mensen vraagt om geloof, niét om zelfmoord

Anderzijds bewijzen de holocausten de ondeugdelijkbeid van het rationalisme en de Verlichting, die weliswaar de absolute God bij het aanzien van zoveel leed doodverklaren dan wel verwerpelijk achten, maar daarmee geen oog hebben voor het sterven aan bet kruis van onze halfgod. God herleeft immers in de erkenning van de zonde en het post-holocaustale berouw; zozeer dat vele Duitsers en Nederlanders hun eigen volk willen opheffen uit schuldgevoel over de jodenvervolging. Dit is echter een stap te ver. Wij hoeven onszelf niet op te heffen uit collectief schuldgevoel. Wij mogen onszelf trachten te beteren uit persoonlijk schuldgevoel. Maar door zelfopheffmg hebben wij ook andere volkeren niets anders te bieden dan ons land, onze ruimte, waarin wij spoedig zullen verdwijnen door louter voor anderen plaats te maken. Dit is de cultuur-masochistiscbe wereld-kerkelijke uitleg van de andere Wang, van zichzelf offeren aan het kruis. Een uiting daarvan is bijvoorbeeld de nota “Monitor Racisme en Extreem Rechts”, waarin door Jaap van Donselaar de suggestie wordt gewekt dat in Nederland het racistisch geweld toeneemt terwijl echter elk allochtoon geweld (Marokkaanse straatbendes, moslimgeweld tegen homo’s, Rotterdamse crackkelder-bezoekers, Turkse heroïnemaffia) niet als racistiscb geweld wordt gedefiniëerd. Een dergelijke weg-met-ons mentaliteit verlangt de halfgod Jezus niet van ons, hij is al voor ons aan het kruis gaan hangen.

Met cultuurrelativisme gaat Europa ten onder

We moeten de totale naiviteit van ondermeer prof Siep Stuurman blootleggen dat de Islam, en ook het Jodendom van Jaweh, dezelfde behandeling ‘als iedere andere godsdienst’ moeten hebben op straffe van de afschaffing van het pacificatie-artikel in de grondwet, waarbij protestanten en katholieken gelijke rechten kregen, want dat artikel was niet geschreven voor aanhangers van absolute onmenselijke goden, die oproepen om aIle ongelovigen te verdelgen, uit te roven, te overweldigen. Wij kunnen niet leven als cultuurrelativisten die alle culturen voor gelijkwaardig houden, omdat we worden belaagd door absolutistische culturen en godsdiensten. Dit is geen anti-pansemitiscb pleidooi maar een oproep tot verzet tegen het idee van een absolute God, die geen mens wordt en alleen profeten kent die ons eens even mores leren over wat die God hun heeft opgedragen te vertellen. Wij moeten wel ethisch absolutisten zijn in eigen werelddeel, willen wij als halfgoden niet bezwijken onder de absolute goden. Europa moet zijn filsofieën en theologieën koesteren. Deze zijn net zoals de Verlichting van en voor iedereen die ervan eten wil, maar ze zijn geen uitruil-artikelen waarmee absolutistische, de mens objectiverende ideologieen en religies een gelijke toegang tot de markt bekomen. We moeten samen onze Europese god trouw blijven, de half-god-half-mens en de absolute heersersgoden Jaweh en Allah uitbannen. We moeten begrijpen dat de ‘linksen’ die wel al

de imperialistische oorlogvoering tegen Servie zien, maar nog niet begrijpen dat de multicultuur-politiek evenzeer een wapen is van het kapitalisme, waar zijzelf ook zo tegen zijn dat zij vandaag de dag te Praag tijdens de bijeenkomst van de G7 en het IMF/Wereldbank-syndicaat weliswaar de nationalisten in elkaar slaan maar desondanks onze lotgenoten zijn in de toekomst.

Bouwen aan een zelfbewust Europa

Samen moeten we weer aan een vergeestelijkt en zelfbewust Europa bouwen als alternatief voor de anglojudeo-cosmopolitische vazalstaat voor zombies, eet speeltuin voor kinderen zonder enige mogelijkheid tot menselijke volwassenwording en individuele ontplooiing en vrijheid, waarbij een natie-verband geldt als ‘conditio sine qua non’ voor het behoud van de eigen beschaving. De Nietzschiaanse lijkschouwing van God heeft maar voor weinigen een nieuw leefbaar ideaal opgeleverd. De mensensoort is over het algemeen nog veel te zwak om zonder goddelijke projectie overeind te blijven in een angstaanjagende menselijke bestaans-conditie. Mensen kunnen niet leven zonder idealisme en het vooruitgangsgeloof in een ideale samenleving. Zij kunnen ook niet leven in een totaal gerationaliseerde wereld waarvoor het sterven aan het kruis geen enkele logische betekenis heeft. De huidige maatschappij is kil materialistisch geworden, men is door mechanisatie en automatisering vervreemd, men is door alloculturele overwoekering, Ueberfremdung, van elkaar vervreemd, alles vooral ten gevolge van een doelbewuste buitenlandse politiek van de Amerikaanse supermacht. Die geopolitiek is reusachtig.

Europese eigenwaarde eist weerbaarheid

Europeanen moeten zich derhalve niet verliezen in de behoudzucht naar talloze subregionale eigenheden, die Europa verbrokkelen en ten prooi werpen aan de enorme macht van de Amerikaanse supermacht, die wij nu al zwaar ondersteunen, zeker financieel: het tekort op de Amerikaanse handelsbalans bedraagt jaarlijks 400 miljard dollars. Zo financieren wij ook hun bombardementen op ons eigen continent!

Ook moeten Europeanen ophouden met het inruimen t.b.v. rechten van andere culturen op Europees grondgebied. Als men denkt dat men de ‘culturele minderheden’ uit Noord-Afrika en Anatolië hier, in onze steden recht op eigen cultuur moet toewijzen, dan werkt men mee aan bruggehoofden voor latere Aziatiscbe en Afrikaanse invallen.

Op het Iberische schiereiland duurde het dan weer duizend jaar om met behulp van Jezus’s discipel Sint Jacobus, San Iago de Compostella van de islamitische overheersing bevrijd te worden.

Wij moeten als Europeanen opstaan tegen de Amerikaanse onderdrukking, we hebben er misschien zelfs de geopolitiek hulp van de Chinezen, Indiërs en Argentijnen voor nodig. Een Europa zonder as Parijs-Berlijn-Moskou kan al helemaal niet meer bestaan, want voor we het weten, dreigt Rusland eveneens door de Amerikaanse imperialistiscbe politiek te verworden tot een Derde Wereld-land, van waaruit Wall Street ons in de rug kan schieten. Europeanen moeten dus de Europese Unie omarmen en van binnenuit ont-globaliseren en ont-imperiali-seren, en moeten zich inzetten voor de insluiting van Europees Rusland en de uitsluiting van Aziatisch Turkije.

Oproep tot samenwerking zonder uitsluiting

Het lukt ons niet zonder de christelijke halfgod Jezus om de joodse en islamitische strijdgoden te overwinnen. Het lukt ons niet zonder onze ‘linkse’ christenbroeders in te sluiten in onze vrijbeidsstrijd. Zij moeten weer aan een onbaatzuchtige discussie mee willen doen, de woorden van Rosa luxemburg indachtig: “De meningsvrijheid is altijd de vrijbeid van de andersdenkenden’. De pseudoreligies van Mammon (geld), Moloch (absobutisme) en Mars (gewapende strijd) zijn bij uitstek kenmerkend voor ingestorte beschavingen. De elite met haar wens tot promiscuïteit van anderen, tot ordeloze etniscbe vermenging, die elite die andere culturen loslaat op het interne ‘proletariaat’ van buiten geslotenen, zal door diezelfde immigratie van de troon worden gestoten. Dit moeten wij niet willen. Wij moeten onze besluitvormers, onze regeerders als mede-Europeanen ervan overtuigen dat hun gekonkel met de Mammon van Jaweh en de Moloch van Allah geen repressiemiddelen zijn waarover zijzelf de macht, de zeggenschap kunnen handhaven.

Dit is geen pleidooi voor een opleving van kerkelijk leven; dat heeft bij een geseculariseerde jeugd ook geen zin. Het is een pleidooi voor inkeer en voor een zoektocht naar innerlijke identiteit en naar de psychische krachten die deze vrij vechten. Het is een pleidooi voor een emancipatiestrijd van Nederlanders als zodanig. Laten wij de kracht in ons, in onze nog niet volmaakte halfgod vinden om hen die alleen maar “fressen, ficken und femsehen kucken” te bevrijden van de aan onze beschaving vijandige krachten en deze krachten ook in ons zelf te ver-slaan om zodoende Gods voleinding in en door ons te volbrengen.

Filed under: in het Nederlands · Tags:

Leave a Reply

*

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.