Articles Comments

Alfred Vierling » in het Nederlands, Uncategorized » Alfred Vierling over de NAVO-top december 2019 (interview in Reactnieuws.net)

Alfred Vierling over de NAVO-top december 2019 (interview in Reactnieuws.net)

ALFRED VIERLING: “DE NAVO WEIGERT TE DOEN, WAT DE EERSTE TAAK VAN EEN OVERHEID EN EEN LEGER IS!”

12 december 2019 interviewer Sjors Remmerswaal

Op 3 en 4 december werd in Londen de 70ste verjaardag van de Noord-Atlantische Verdragsorganisatie (NAVO) gevierd. Velen keken kritisch naar deze bijeenkomst voor wat de plannen van de organisatie in Europa zijn, daarbij was er aandacht voor de verhoudingen tussen de verschillende leiders van de landen. De Nederlandse politicoloog Alfred Vierling is bekend met de geschiedenis van de NAVO en keek aandachtig naar deze topontmoeting tussen de verschillende NAVO-landen. ReactNieuws heeft hem enkele vragen voorgelegd.

Wat is u opgevallen in de berichtgeving over de viering van 70 jaar NAVO?

Er bestaat een spanningsveld tussen de West-Europese en Midden-Europese NAVO-lidstaten in hun onderscheiden inschatting van wie of wat de belangrijkste vijand /dreiging is. In het westen heeft men zelf de islamisering gefaciliteerd en zit nu opgescheept met toenemend religieus fanatisme en terrorisme. In het oosten zijn de Midden-Europese landen bang voor assertief Rusland. Het westen heeft niets aan de conventionele en nucleaire middelen van de NAVO en wil een aangepast leger aan te verwachten reli-ideologische etnische burgeroorlog en stadsguerrilla. Het heeft geen belang bij verdere steun aan wereldwijde Amerikaanse oorlogsvoering, welke deels religieuze fanaten inzetten voor hun strijd en bij verlies deze als nepvluchtelingen naar de EU afvloeien. Landen als Polen, de Baltische staten, Oekraïne, zelfs Wit-Rusland, hebben wel belang bij een updatet NAVO-schild.

Wie heeft het binnen het NAVO-bondgenootschap eigenlijk voor het zeggen?

De NAVO is opgericht om een Duits revanchisme te voorkomen. West-Europa werd aan de Verenigde Staten militair, financieel en cultureel geïnfeodeerd, in weerwil van de stalinistische neutraliteitspolitiek van het door de oorlog uitgeputte Rusland. De Franse president Charles De Gaulle weerstreefde in de jaren vijftig en zestig deze infeodatie en trad uit de militaire tak van de NAVO, want hij streefde naar een Europa ‘van Brest (in Bretagne) tot Brest-Litovsk’. Thans ruikt de Franse oorlogsindustrie nieuwe kansen ten gevolge van Brexit; President Macron droomt van een Europees, lees Frans, leger, met name om in Afrika in te zetten tegen toenemende Chinese invloed in francofoon Afrika. De NAVO kan misschien wel zich enigszins aan passen aan de eisen van een moderne koloniale interventieoorlog, maar een heel nieuw Europees leger optuigen, terwijl de Amerikaanse paraplu wegvalt, laat Europa decennialang naakt in de wereld der opkomende assertieve continenten staan.

Tot nu toe bepalen de Amerikanen tegen wie de NAVO oorlog voert, waar het bombarderen moet, bijvoorbeeld op Europeanen (4.000 doden in Joegoslavië, 14.000 doden in de Donbass), de militaire commandostructuur is die van het Amerikaanse leger, de Amerikanen hebben de knoppen van de nucleaire bewapening in handen, tegenwoordig zelfs atoomwapentjes pocket formaat voor het Europese slagveld, waarmee langs inter-Europese want Russische grenzen wordt geparadeerd, met uitzondering van de Force de Frappe Française die Berlijn en Londen kan bereiken. Daarom hebben de Amerikanen het middellange-afstands wapenakkoord (INF) opgezegd en heeft van de weeromstuit Rusland het nucleair evenwicht hersteld door nieuwe niet door enig wapenschild tegen te houden middellange-afstandswapens ontwikkeld: De dialectiek van het geweld tussen de thalassocratie (zee) en de continentale (land) geopolitieke krachten maken van Midden-Europa weer een potentieel nucleair slagveld.

In 1999 zouden wij volgens Gorbatchev, Baker, Mitterand, Genscher en Thatcher weer een veilig Europees huis bouwen, maar de Amerikaanse deep state heeft er korte metten mee gemaakt: De Duitse Alleingang richting Balkan werd gestuit, de gasleidingen naar de Adriatische Zee afgeknepen door de creatie van navotisch Kosovo, maar er zijn ook tegenslagen voor de Atlantici: Erdogan draaide 180 graden naar Moskou en dus wordt Russisch gas nu langs de Noordstroom1 (via Turkije) en langs Noordstroom 2 ( Rusland-Duitsland voorbij navotisch Polen en NAVO-bezet Oekraïne) aan Europa geleverd, ondanks de door de VSA in de Balkan, de zwakke onderbuik van Europa, opgerichte twee mohammedaanse uitvalsstaatjes Kosovo en Bosnia-Herzegovina.

Tot nu toe houden Hongarije en Servië nog de eindeloze stroom mohammedaanse Afro-Aziatische volksvervangers tegen, maar de EU heeft een plan klaarliggen om deze massale immigratiestromen te legitimeren, terwijl de NAVO weigert te doen, wat de eerste taak van een overheid en een leger is: De EU-Buitengrenzen bewaken en afsluiten voor invallende barbaarse stammen. Ome Bromsnor van Frontex moet het maar bekijken.

Waarom zijn de Nederlandse populisten zo pro-NAVO?

Een week nadat de Amerikaanse ambassadeur J. Sobel bij Pim Fortuyn op bezoek kwam, wat Fortuyn trots vertelde nadat hem door Londen de toegang tot het land was geweigerd, omdat Fortuyn de hele land- en luchtmacht wilde afschaffen en de joint strike fighter (F-35) niet wilde kopen, werd hij doodgeschoten volgens een scenario gelijkend op dat van de moord op J.F. Kennedy. Ik kan alsdan begrijpen, dat Thierry Baudet van Forum voor Democratie de grenzen van zijn leenmanschap kent, maar dan kun je niet met fatsoen blaten over soevereiniteit van de natiestaat.

De EU-belastingbetaler betaalt thans 4 x zoveel als het militaire budget van Rusland, de officieel gedoodverfde vijand. Het is duidelijk, dat de leenheer in Washington vindt dat zijn leenmannen mee moeten betalen aan zijn rooftochten. Nu echter de Engelsen brexiteren, Duitsland voor Russisch gas en afzetgebied kiest en de Franse president openlijk verklaard dat Rusland niet de vijand is, moet de NAVO Secretaris-generaal ‘Stotterberg’ wel stamelen dat China nu de grote vijand is, het oude ‘gele gevaar’. Maar China heeft juist heel lang de hand gevraagd van Europa uit vrees voor Amerikaanse omsingeling. China heeft nooit ergens expansionisme bedreven, alleen haar toevoer van grondstoffen langs zeestraten veiliggesteld en grondstoffen overal vandaan opgekocht met aan de levering ervan voorafgaand aangelegde infrastructuren.

Als Europa dat overtollige NAVO-budget van nog eens 2% – meer dan 4 x Russische militaire uitgaven – zouden steken in de ontwikkeling van de Afrikaanse infrastructuur, zou het China de loef afsteken en mogelijk ook de Afrikaanse binnenvallende hordes de pas kunnen afsnijden. Er is dan zelfs wel een Marokkaanse koning te vinden om zijn diaspora heem te halen.

De keuzes van de NAVO zijn dus niet in het belang van Europa?

Er is nog iets vreemds met de NAVO. Het is duidelijk een handelsnaam voor de Amerikaanse oorlogsindustrie, die de $$ moet hooghouden door te strijden tegen eenieder die olie niet in $$ afrekent. Het is een soort tweede Romeins maffioso Rijk. Maar waarom zouden de Europeanen de research en intelligence van Israëli’s, Turken en zelfs Saoedi’s betalen? En waarom zouden zij investeren in middelen die bedoeld zijn haar eigen bevolking te beliegen? Wat anders is het massaal inzetten op ‘cyberwars’, op virtual reality technologische ontwikkelingen, die elk video-image kan bijwerken, zodanig dat je niet meer onderscheid ziet tussen een echt persoon en een creatie van de informatietechnologie en deze persoon ook alles kunt laten zeggen in zij/haar eigen mimiek, woordkeus en taal(kleur)?

Oorlogvoeren, schreef Sun Tzu al in zijn eerste boek over de krijgskunst in het oude China, is grotendeels propaganda en desinformatie, op grond van kennis over de vijand EN DE EIGEN BEVOLKING. Nichts neues am Front.

Filed under: in het Nederlands, Uncategorized

Leave a Reply

*

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.