Articles Comments

Alfred Vierling » in het Nederlands » Nieuwe Amerikaanse wereldorde

Nieuwe Amerikaanse wereldorde

Nationale staat versus de nieuwe wereldorde

De globalisering van de marktwerking heeft kritiek geoogst. De Organisatie voor Europese Samenwerking en Ontwikkeling heeft al in 1997 ertegen gewaarschuwd in marktwerking een wondermiddel te zien (1). Michael Lind schreef al in 1995 over het gevaar, dat de Amerikaanse Democratische Partij zich vastbijt in de multiculturele ideologie zonder nationaal saamhorigheidsbesef. Hij bepleitte beperking van de immigratie omdat die de plaatselijke onderklasse kansloos maakt en de middenklasse zijn verbeteringsperspectief ontneemt; hij bepleitte optreden tegen internationale speculatie in valuta’s omdat die nationaal sociaal beleid onmogelijk maakt, en importheffingen want vrijhandel bevoorrecht de bovenklasse (2). Prof Arie van der Zwan komt dan ook tot zijn conclusie: “Verlicht nationalisme als werkelijke uitdaging voor Paars”. Hij bedoelt met ‘verlicht’, dat hier niet moet worden gedacht aan ‘etnisch nationalisme’, maar aan “een zekere nationale trots om een gemeenschappelijk project tot stand te brengen en eraan een bijdrage te leveren” (3); (overigens onderschat hij de waarde van nieuw-rechts gedachtengoed (13)).
Als goed voorbeeld van zo’n nationale inspanning kon men zien hoe eendrachtig de Franse ‘citoyens’ uit alle landstreken en denkrichtingen spontaan met schep en emmer de zwarte olievloed die de heilige Franse grond bezoedelt, te lijf gingen. Het samenhokken van links met rechts (cohabitation) in de regering balde samen tot een gezamenlijk ‘aanvallûh….!’. Hierbij verbleekt wat etnisch regionalisme of internationale klassenstrijd te bieden heeft. Nieuw-rechtse Voorposters zouden slechts Bretons en Vendéeërs mobiliseren. En de groene milieu-minister Dominique Voynet verdomde het uit Réunion terug te komen, waaruit volgens Le Figaro maar weer blijkt, hoe een militant antiracisme slechts de omgekeerde spiegeling is van klassiek racisme: Het concept van de Global Village (wereld als een dorp) stelt westerse elites in staat zich te goeder trouw niets aan te trekken van het lot van de bevolking van hun eigen land.

Financiële economie niet in verhouding tot werkelijke economie

Hoezeer een nationaal saamhorigheidsconcept noodzakelijk blijft, moge blijken uit de enorme krachten waaraan het tegenstand moet bieden: het marktdenken duldt geen enkele inmenging in economische beslissingen en wil alle maatschappelijke, politieke en staatkundige verbanden beteugelen. Van de dagelijkse valutahandel ad US $ 1500 miljard is 90 % puur financieel product (dus geen betalingen voor productie van goederen en levering van diensten). Drieduizend internationale fondsen van institutionele beleggers beheren DM 1200 miljard, meer dan de helft van aan de Amerikaanse beurs genoteerd kapitaal. De gezamenlijke beurswaarde van daar verhandelde aandelen is sedert 1980 tussen 1000 en 1500 % gestegen, terwijl de economische groei van de traditionele industriestaten daarvan maar de helft bedroeg. Niemand minder dan Edzard Reuter, tot 1995 bestuursvoorzitter van Daimler-Benz, waarschuwt hier voor onbeteugeld egoïsme en bepleit internationaalrechtelijke beperkingen aan korte-termijn-speculatie met aandelen (4). Wie anders dan de nationale staat zou dat dan moeten doen ? Van de Amerikanen is 46 % tegen globalisering omdat die Amerikaanse werknemers schaadt. De topconferentie te Seattle van de Wereld Handels Organisatie (WTO) liet een Amerikaanse regering zien, die hun staal en landbouw beschermde, milieu- en mensenrechten-argumenten als ‘non-tariff barrieres’ opwierp, en ronduit anti-Chinese sentimenten uitte, maar zich verder toonde als voorvechter van de globalisering, lees: onderwerping aan Wall Street.

Europese Unie als Amerikaans protectoraat

De Europese Unie verwordt hoe langer hoe meer tot een Amerikaans protectoraat; het zal langs confederale weg nooit een politieke actor op het wereldtoneel worden. De Frans-Duitse balans (Duitse hereniging in ruil voor DM wordt Euro) was eerst doorgeslagen naar Duitsland, maar de Duitse ‘oostpolitiek’ is door de NAVO-aanval op de Balkan afgeslagen, een eigenstandig militair Europees beleid is hierdoor geaborteerd, wel is er nog een plan om ‘ploegscharen in wapens’ om te smelten, dat wil zeggen om de 45 miljard Euro aan Europese landbouwsteun aan te wenden voor de defensie-industrie. De Amerikaanse militaire acties op de Balkan, onze achtertuin, en mogelijk verder oostwaarts kunnen de Euro gevoeglijk zwak houden ten opzichte van de dollar. Europa moet immers puin ruimen (US $ 100 miljard aan oorlogsschade), terwijl het Amerikaanse militair- industriële complex door de Balkanoorlog aardig uit de rode cijfers is gekomen. Volgens Jan Oberg, directeur van de Zweedse stichting voor vrede en toekomstonderzoek hebben de bombar dementen op Servië US $ 40 miljard gekost aan militair materiaal. Het Amerikaans congres heeft nog even US $ 112 miljard aan het defensiebudget toegevoegd en afgelopen jaar aan Clinton nog eens US $ 6 miljard meer ruimte voor zijn militaire operaties toegestopt. De Europese Commissie is uiterst verzwakt, en de uitbreiding van 12 naar 20 lidstaten zal het Europese project danig uithollen. Een dergelijke uitbreiding is onverenigbaar met een sociale welvaartsstaat, het wordt een soort chassis, waarop ieder land zo zijn eigen carrosserie kan bouwen: De Fransen een ‘essentialistische’ (behoud van eigen leefstijl, eigen politieke normen), de Engelsen een ‘functionalistische’ (Europe à la carte) (5) en Duitsland ??, het land dat Europa’s kern moet vormen, juist dat land heeft de Euro doen kelderen ten opzichte van de US-dollar, beweerdelijk door de inflatoire effecten van de regeringssteun aan het bouwbedrijf Holzmann. Maar het ligt eerder voor de hand om de sterke waardevermindering van de Euro in verband te brengen met de gigantische last om voormalig Oost-Duitsland op de been te helpen, en de enorme immigratie en de recentelijke herstelkosten van de Balkan.

Amerikaanse geopolitieke oliebelangen

In de woorden van USA-veiligheidsadviseur Brzezinsky: De Europese Unie moet een Amerikaans protectoraat worden. Maar niet alleen Europa, nee de pax americana moet zich uitstrekken over de Oeral heen totaan Sinkiang (Xinjiang), het moslimgebied Oost Turkestan in het westen van China (6). Er is immers een grote olieplas annex gasbel gevonden rond de Kaspische Zee: 200 miljard barrels; Kazakstan, Turkmenistan en Azerbeidjan hebben alleen samen al evenveel olie en gas als het Midden-Oosten. In 1992 zei Caspar Weinberger, USA-minister van defensie al, dat als Rusland dit gebied weet te beheersen dit geopolitiek meer dan opweegt tegen de integratie van Oost-Europese voormalige vazalstaten in de Europese Unie. Aan de andere kant van de plas dringt China zich op, dat in 2010 40% van zijn energiebehoefte moet importeren! Wie over deze Amerikaanse ‘Caspian Energy Basin Policy’ en de ‘Silk Road Strategy Act’ van 1997 leest, begrijpt opeens wat de werkelijke bedoeling van de Amerikaanse interventie op de Balkan is: De olie en gasvelden uit Russische handen ontfutselen, Europa vervreemden van Rusland door de moslimkaart te spelen (7), bijvoorbeeld: door druk uit te oefenen om NAVO-lid Turkije lid van de Europese Unie te maken, de Duitse oostpolitiek te stoppen, een Amerikaanse uitvalsbasis op de Balkan te maken om Midden-Azië te kunnen destabiliseren zoals door de Tsjetsjenen tegen de Russen op te zetten (8).
Die Kaspische olieplas moet dan worden leeggezogen. Je kunt pijpleidingen leggen door Iran of Rusland, maar dat wil de VS niet. Door Turkije kan, maar Ankara wil geen Franse olieramp toestanden in de Bosporus en eist een dure leiding naar zijn zuidkust. Tijdens de bommen op Servië is besloten om een pijpleiding aan te leggen door de Zwarte Zee naar Constanza in Roemenië, waar Clinton al een olieraffinaderij opende. Vandaar gaat de olieleiding-corridor over de Donau en de Rijn naar Rotterdam. Maar ja, er lag nog een belangrijk industrieland met een Wall Street vijandig economisch systeem tussen, dat zich verzette tegen de Europese Unie: Servië. Dat werd dus maar even kapot gebombardeerd. Zo’n groot Nederlands belang was er nu ook weer niet gemoeid met de Kosovo-oorlog, want de Amerikanen hebben een alternatief plan: een pijpleiding door Kosovo naar de Adriatische Zee! Mispoes… Rotterdam. Nederland alleen al heeft dus z’n 800 bommen en raketten op de Servische bevolking gedropt. Totaal zijn er volgens Tsjernomyrdin 2500 doden en 5500 zwaargewonden gevallen vanwie volgens UNICEF 30 % kinderen ! Het leidde ook tot de grootste milieuramp die veroorzaakt is na WO II. Dit alles, terwijl het niet eens in Nederlands voordeel is Kosovo onder de pax americana te brengen !!

Nog andere kwalijke gevolgen van Amerikaans imperialisme

De Amerikaanse politiek heeft meer vreselijke gevolgen. Zozeer is Europa van Rusland vervreemd dat de Russische Veilgheidsraad op 30 april 1999, met wie we in het ‘Paris Charter for a New Europe’ van 1990 nog streefden naar één Europese vredesruimte, thans heeft besloten om alle tactische en strategische nucleaire centrales te moderniseren en om raketten te ontwikkelen die overal ter wereld kunnen inslaan. Rond 150.000 raketten die Europa kunnen aanvallen, worden gereed gehouden. Het IMF verlamde Servië en het land is nu dus door de NAVO verpulverd. India, Rusland en China, samen met Brazilië en Argentinië en misschien Japan zijn druk doende zich te weer te stellen tegen deze Amerikaanse cowboy-politiek, volgens Sir Dixit, oud-minister van Buitenlandse Zaken van India (9). India en China willen dus wel geleidelijk hun deel halen uit de wereldhandel, maar dat betekent niet dat deze reuzen zich zomaar uitleveren aan Wall Street, zoals Europa doet. Edward Luttwak, de beroemde Amerikaanse vrije-markt-econoom, heeft onlangs Europa ervoor gewaarschuwd dat, als het het Amerikaanse turbokapitalisme omarmt, het danook de strenge Amerikaanse antikartel-wetgeving en het systeem van de Amerikaanse advocatuur moet invoeren (10). Dat doet Europa echter niet. Rusland beschikt trouwens nog over zo’n US $ 140.000 miljard aan grondstoffen, dus de tijdelijke financiële crisis van het Rusland betekent niet dat het geen grootmacht meer zou zijn. Trouwens Duitsland 1933 was ook geen economische grootmacht, maar bleek wel een gevaarlijke buur te kunnen worden. Europa opgelet!: Uw belang is niet hetzelfde als het Amerikaanse belang!!

Het is misschien even goed om stil te staan met wat voor methoden ‘gidsland Nederland’, hoeder van volkenrecht, zich heeft ingelaten. Met vertrapping van het Handvest van de Verenigde Naties, de Declaraties nopens de burgerlijke, politieke, culturele en sociaal-economische rechten, het Verdrag van Europa, het NAVO-verdrag, het Parijse Charter en de algemeen volkenrechtelijke imperatieven zoals het zoeken naar vreedzame beslechting van geschillen, heeft Nederland dus deelgenomen aan afschuwelijke bombardementen. Volgens de Spaanse F-8-piloot Alfonso de la Hoz, die eraan deelnam, hebben de Amerikanen nieuwe wapens en gifgassen uitgeprobeerd, oppervlakte-mijnen per parachute gedropt, uranium- en napalmbommen ingezet, en chemische sterilisatiebommen gebruikt (11). De Engelsen hebben de BL 755, een smijtbom gebruikt, die zich na explosie in dozijnen fragmenten splitst en zo over een groot gebied velen doodt en verwondt. Ethyleen-dichloride heeft de visstand van de Donau geheel uitgeroeid. Inmiddels is door de westerse pers wel achterhaald, dat de OSCE-Kosovo-Verificatiecommissie geheel door de NAVO is misbruikt en o.a. de aanleiding voor de NAVO-bombardementen, het zogenoemde Racak-incident, geheel en al was opgezet door CIA-agent en OSCE-leider William Walker – die uit een lange infliltratie-oorlogservaring in Midden-Amerika tegen de Sandinisten kon putten (12). Duitsland, Italië en Oostenrijk wilden hem ontslaan. De Nederlandse pers (Volkskrant, Vrij Nederland) blijft generaal Clark van de NAVO napraten. Interessant is voorts te melden, dat het zogeheten Internationaal Strafrecht Tribunaal voor ex-Joegoslavië grotendeels gefinancierd wordt door de VS, het ‘Open Society Institute’ van superspeculant George Soros, de Rockefeller Foundation en enige multinationale ondernemingen.

Rechter McDonald refereerde aan de VS-minister voor Buitenlandse Zaken mevrouw Albright als ‘mother of the tribunal’, niet eens de moeite nemend om een objectieve indruk te maken. Prosecutor (Officier van Justitie) Louise Arbour liet Clinton twee dagen eerder dan de wereld weten, dat ze Milosevic ging vervolgen. Ze zit nu als beloning voor het leven in de Hoge Raad van Canada. Haar opvolger heeft overigens wel gezegd naar NAVO-oorlogsmisdaden te willen kijken zoals het opzettelijk bombarderen van burgers op de brug bij Varvarin.

Nederlands rol in de internationale rechtshandhaving

Er is misschien nog hoop voor de behandeling van de klacht tegen minister-president Wim Kok, minister van B.Z. van Aartsen en minister van defensie De Grave, welke ik bij het tribunaal heb ingediend wegens hun aandeel in de NAVO-oorlogsmisdaden. Door deze onbesuisde oorlog lijden thans 34 miljoen Europeanen honger volgens de FAO, waarvan driekwart in ex-Joegoslavië. Iemand moet toch zijn bek opendoen tegen zoveel onrecht. Al was het maar om de naam van Den Haag als ‘hoofdstad van het internationale recht’ te zuiveren. Begin januari heeft trouwens Servië zijn repliek ingediend tegen de NAVO-staten bij het Internationaal Gerechtshof in het Vredespaleis in Den Haag. Daar zit hij dan als rechter, prof Kooymans, oud-minister van Buitenlandse Zaken, die in weerwil van adviezen door de militaire adviseurs van de Verenigde Naties, van landen met een enorm grote militaire ervaring zoals Engeland, Frankrijk en Duitsland, toch ‘onze jongens’ met een witgeschil derde tank waarvan het kanon was afgehaald (te bezichtigen in het militair museum te Overloon) met waterpistooltjes afstuurde op de vijfde Balkan-oorlog… ‘to deter by presence’: om af te schrikken door hun aanwezigheid alleen al; het idee ! We weten nu waartoe die getuigenispolitiek voert: tot massamoord. Waar haal je het idiote idee vandaan om de Balkan een multiculturele samenleving te willen opdringen?, uit Amerika!

Met zo’n irrealistische getuigenispolitiek kan ook Nederland zelf door verblinde multicultuur-dwepers, als de Rotterdamse hoogleraren Justus Veenman, Godfried Engbersen en Anton Zijderveld (12), verworden tot brandhaard van strijd tussen christenen en moslims, zoals altijd en overal in de wereld oplaait. Ik heb tenminste zelf ervaren dat je als Nederlander niet tussen leerstellige rurale moslims kunt leven. Dus mijn Europa kan niet een multicultureel Amerikaans protectoraat zijn. Mijn Europa zal zijn filosofen, zijn kentheorieën, zijn staatkunde, zijn talen, zijn muzen der schone kunsten, zijn idealen niet mogen verraden en in de doofpot stoppen van de politieke correctheid die de gelijkwaardigheid der culturen predikt. Waarom moest ik mijn hele leven de holocaust herdenken, als nu mijn overheid zelf bommen gooit. Mient Jan Faber, de IKV-vredesactivist stond er nog bij te applaudisseren. Honderd jaar na Nietzsche, alsof er geen existentionalisme, taalfilosofie, kentheorie of ook maar enige geestelijke ontwikkeling is geweest, vertoont de Nederlandse televisie onbekritiseerd de heilige moslimoorlog, de jihad. Mijn overheid en de Nederlandse intelligentsia lieten onze steden merendeels onder de voet lopen door niet-westerse primitievelingen, steil in de leer.

Premier Kok voorspelt dat “Nederland ook in de volgende eeuw blijft bestaan”, “want mensen hebben behoefte aan geborgenheid in de geïnternationaliseerde harde wereld van het kapitaal”. O ja, welke geborgenheid, tweemaal ben ik al uit mijn eigen stad verjaagd door de primitieve hordes die Kok en de zijnen met miljoenen hebben binnengelaten. Wie zich verzette, liep een officieus of officieel beroepsverbod op, zoals ondergetekende en de stichter van de Centrumpartij en de redacteur van dit blad. Discussies over minderhedenbeleid?, taboe. Discussie over Nederland’s rol in de Balkan-oorlog?; taboe.

Mijn weerzin tegen Nederlandse kleingeestigheid

In Parijs zat ik op 25 october twee fora van de ‘Dialogue’ Conferentie over de NAVO-aanvallen voor en werd bejubeld door marxisten wegens mijn klacht tegen de Nederlandse regering. Toen ik zei, dat ik geen applaus wilde, maar wel een stevige discussie over de problemen met de islam, werd terstond een nationale discussiegroep georganiseerd. Maar in Nederland gebeurt alles vijftig jaar later. Is er dan geen lichtpuntje? Jawel, er is H.J. Schoo, die als hoofdredacteur van Elsevier zijn laatste artikel wijdde aan de mislukking van Nederland als immigratieland. Hij wordt adjunct-directeur bij de Volkskrant, nou daar valt wat te bekeren ! Wel zijn er eenmotorige muggen, notoire Einzelgänger: Herman Vuijsje, Pim Fortuyn, Paul Scheffer, Heldring, Paul Gerbrands (voorzitter van de ‘Club van 10 miljoen’), Willem Oltmans, de jurist Schuller, de econoom Lakeman, de arabist Brugman; maar geen van allen is nog bereid om althans een forum te creëren, een denktank, een publiek dispuut, om de zo broodnodige openheid los te breken over de beschermwaardigheid van de Europese post-nietzscheaanse cultuur.

Oproep om samen op te trekken tegen de multiculturele politieke verdwazing

Ik geef toe, het gereedschapstrommeltje van de heer Stalin was ook niet geëigend om de ‘reli-waan’ uit te bannen. Ik geef toe, dat het wetenschappelijk positivisme wellicht zijn einde nadert (14). Maar pal wil ik blijven staan voor een cultureel klimaat, waarin de vraag naar het waarom en hoe op de troon zit, en niet het antwoord van het elitaire gelijk. Een cultuur die de opbouw van grote rijken, Romeins of Amerikaans, beschouwd als een gepasseerd station; een cultuur die van eerlijke verdeling wil weten in plaats van imperialistische oorlogsvoering; een cultuur die in dialoog en interactie zoekende is in plaats van een verzuiling van statische, rurale, uitheemse cultuurtjes als een soort rariteitenkabinet waarmee je leuk proefjes kunt doen op je eigen bevolking, een soort culturele vivisectie, sociale etnocide of sociocide (ofwel ‘moord’ op de autochtone Nederlandse samenleving) (15, 16, 17). Het is laat, misschien nog niet te laat.
Laten wij die weten hoe fataal de onderwerping is aan de Amerikaanse multiculturalisering en de islamisering van Europa, en die weten hoe de vervreemding van onze slavische oosterburen op ons zal uitwerken, laten wij ons organiseren om samen een beroep te doen op intelligentsia en partijen, maatschappelijke instellingen en kunstenaars om ons te redden van de politieke correctheid. Ik wil niet langer toezien hoe onze binnensteden achteruit de middeleeuwen in denderen. Ik wil niet langer aanzien hoe velen vervlakken in hedonisme, materialisme, yuppiedom. Ik wil niet langer vervreemd worden van mijn slavische europese buren. We kunnen de toekomst van Nederland niet uit handen geven aan de Frits van der Poel’s, aan de ontaarde pers, aan iedereen die weigert de noden van de bevolking van ons eigen land prioriteit te verlenen. We kunnen ons leefklimaat niet overlaten aan het Sociaal-Cultureel Planbureau, dat jubelend meedeelt dat 50 % van de autochtone jongeren allochtone vrienden heeft. We willen gewoon weten hoelang de orthodoxe islam, de rurale, tribale cultuur van sommige groepen immigranten wordt toegestaan hier uit te botten, hoeveel erewraak nog moet worden gepleegd, voordat spraakmakend Nederland beseft dat ze Nederland laat overrompelen door achterlijkheid, bekrompenheid en krampachtigheid.

De ernstigste en eerste waarschuwingen kwamen van de politiek verguisden

Daartegen hebben wíj, nationaalgezinden (en zeker níet Bolkestein) het eerst indringend gewaarschuwd (zie o.a. 18, 19, 20). Noch Kok noch de kroonprins hebben bij de millenniumwisseling blijk gegeven van enige toekomstvisie op Nederland. Er bestaat geen enkel centraal moreel gezag, er is wel lip-beleden tolerantie, maar geen debat over hoe wij met andere culturen moeten omgaan. Pers en intelligentsia schitteren door afwezigheid. Nederland verwordt zodoende tot een parkeer strook voor supermarkten, een museumcollectie van migrantencultuurtjes, een kaleidoscoop van primitieve ontwikkelingsfasen, een land waarin alleen blinden en doven floreren, ver weg van nationale visie en reflectie. Hallo, is er nog iemand die dit land wil ontwikkelen, wil behoeden voor archaïsche cultuurbotsingen? Is er nog vormgeving mogelijk aan een wederkerig communicatieve samenleving Nederland, of zijn we alweer verzuild, versteend, verkerkerd, verketterd, versecterd? Ik weiger langer wegens mijn voortijdige kritiek op het immigratiebeleid als extremist te worden gemarginaliseerd door een overheid die zichzelf schuldig maakt aan oorlogsmisdaden!! Het is de hoogste tijd om assertief het Europees filosofisch, staatkundig en sociaal-economisch gedachtengoed uit te dragen, als evenzovele kenmerken van onze identiteit.

Wie doet mee aan (voorbereidingen van) een forumdiscussie over de toekomst in en van Nederland, en zijn plaats en taak in een Europa als zelfstandige wereldmacht? Rusland zou als bondgenoot tegemoet getreden moeten worden; ontmantelde niet oud-president Gorbatsjov met zijn regering zelf het communistische sovjet-systeem ter wille van machtsspreiding en openheid? President Poetin heeft zich in zijn inaugurele rede nu reeds uitgesproken vóór samenwerking op voet van gelijkwaardigheid met de Europese Unie en tégen een unipolaire machtsaanspraak, die historisch altijd op een fiasco uitliep. Deze handreiking aangrijpen, daarin ligt de volkenrechtelijke taak van Nederland dat zijn identiteit beter kan behouden door goede relaties te entameren met Rusland, dat thans in democratische en marktorganisatorische oriëntatie niet wezenlijk verschilt van de Europese Unie en dat vooral ook eeuwenlang zijn cultuur met succes heeft verdedigd. We moeten onder de hegemonie van Amerika uit, dat zich gedraagt als alleenheersende wereldmacht en ons graag verzwakt ziet door een nimmer aflatende overwoekering door aan onze Europese cultuur vijandig gezinde immigraties en onbeperkte economische globalisering.

Filed under: in het Nederlands · Tags:

Leave a Reply

*

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.