Liever een Volksfront dan nog een Oekraiens Front door A. Oeglanov (vertaling uit Russisch door A.V.)

Uit ‘Argumenti Nedeli’ nr3 30 januari. 2014.

LIEVER EEN VOLKSFRONT DAN NOG EEN OEKRAIENS FRONT.

Door Andrey Oeglanob (vertaling uit Russisch door A. Vierling; Russische tekst als pdf onder Nederlandse vertaling)на русском языке

Een gigantisch Europese staat stekt zich uit onder onze ogen. Zelfs als in de Oekraïne een soort staat van beleg zal worden ingevoerd en dus waarschijnlijk wordt herhaald, wat in 1991 gebeurde in de Soviet-Unie, nadat daar een soortgelijk regiem is ingevoerd. Nogal wat Russische staatsburgers voelen vooralsnog sympathie voor president Janoekowitz. Maar in de Oekraïne zelf heeft een aanzienlijk aantal ingezetenen het helemaal gehad met de roofzucht van zijn ministers en bestuurders, met de almacht in het zakenleven van zijn oudste zoon en de bezuinigingen. Die volkomen impotentie van Janoekowitz en zijn team uit zich ook in het feit, dat zij het land geen enkel toekomstperspectief kunnen bieden.

Daarom heeft het de koppige nationalisten en nieuwe aanhangers van Bandera geen enkele moeite gekost om de voortgaande ontevredenheid op het Kiefse Maidan (plein) te kapen. Vertegenwoordigers van de doortrapte machthebbers begonnen van god los hun gebouwen van ministeries en van provinciale besturen in handen te geven. Janoekowitz zelf maakte zich overijld los van de volkomen doeltreffende premier Azarov. Hij verzocht alsdan de opstandelingen aan het hoofd van de regering te gaan staan. Maar onderwijl hielden de Russisch-sprekende regio’s wel stand, waar aanzienlijke machten de zogenaamde Russische partijen en de maatschappelijke instellingen runnen. Die dus, die door Yanoukowitz zijn besmeurd ten faveure van die nationalisten.

Het lot van de Oekraïne is in nevelen gehuld- ik benijd ze niet. Het gaat niet alleen om de roofzucht en het nepotisme van haar binnenlandse machthebbers. In het land explodeerde de bom, die daar gelegd is met de grenzen in de tijd van de USSR. Die werden vaak gekunsteld getrokken in de ‘van rebellen gespeende’ tijden van weleer onder Stalin en Chroetsjev. Soortgelijke bommen ook ontploften in Uzbekistan, Kirgizistan, Georgië, Armenië met Azerbeidjan, Tadjikistan en zelfs in Rusland. Het klassiek voorbeeld is het sinistere geval van Joegoslavië. En nu is dus de Oekraïne aan de beurt.

De geschiedenis van deze republiek telt tal van onvergetelijke helden van het vroegere type ‘hetman’, Mazepa, vadertje Machno, Ctepan Bandera, hetman Skoropadski. En is ook rijk aan tal van territoriale ineenstortingen: Twee Duitse bezettingen en een Stalinistische gebiedsuitbreiding ten koste van Polen, Roemenië en Hongarije. En dan dat distrikt van Tchernovitz, dat voor de Tweede Wereldoorlog deel van Roemenië is geworden, waarin meer dan 100.000 Oekraíeners Roemeense paspoorten kregen. Nou, wie, denkt U, vocht er op het Maidan plein in Kiev?

Overigens, De problemen van onze buren helder te krijgen, dat is onbegonnen werk. Je kunt er niets van te voren over zeggen. Het past ons hier een ommezwaai te maken en naar ons zelf te kijken.
Onze binnenlandse machthebbers hebben alwiedes geen trek in een herhaling van het Oekraiense scenario aan huis. Vandaar de oprichting van een Kremlin goedgezinde beweging ‘WIJ’, welke op een aggresieve wijze elke uiting copieerde van een mogelijk ‘oranje’ scenario aan de zijde van de Russische jongeren. Als tegenhanger van de meetings op het Bolotnaya plein in Moskou kwamen meetings tot stand van burgers die in regio’s wonen waar vanuit naar Moskou georganiseerd bussen heen en weer reden. Bij elke uiting van goede wil van de kant van de vertegenwoordiger van de arbeidersklasse, een voorman van een of ander treinwagonrangeerteam uit de Oeral, Igor Rioerikovitz Cholmansk werd die zelfs benoemd tot woordvoerder van de president van het federale district de Oeral.

Het ziet ernaar uit, dat deze behoorlijk spannende maar dodelijke Russische Maydan, godzijdank, nog goed is afgelopen. Maar de oorzaak blijft, op grond waarvan het zo maar weer kan gebeuren.
Nou hier zijn we dus als tweelingbroers van de Ukraieners.

Die roofzucht, bezuinigingen, de tamelijk beperkte groep vertrouwelingen van de gezichten rond de troon, de incompetentie van nogal wat regionale bestuurshoofden en in de ministeriele geledingen, inclusief de premier.

Zo gaat het ook in de Oekraïne, hogere posten worden vooreerst vergeven naar verhouding van de grootte van het gebied wat je ( onder controle) hebt. Bij ons komt daar nog bij, dat die toedeling gaat in samenwerking met de geheime diensten. Nou dat liep aanvankelijk ook beter en logischer – op wie kan je nog vertrouwen als het niet eens op je ouwe vrienden kan? Maar mettertijd liep deze weg uit op dood spoor.: Tot de machthebbers hebben slimme energieke mensen geen toegang.

Dat heeft president Putin het na enige jaren evenzeer erkend. Juist daarom kwam zijn Volksfront te voorschijn, een organisatie die een erkende broedplaats is voor Russische 红卫宾 hongweibin, rode gardisten. In China deed Mao Zedong al zijn voordeel met zo’n schema om zich zo te bevrijden van talloze vrienden met blootvoetig kindvolk en de partij, die later het land maar uitzogen. Zijn vlag werd door de meer eigentijdse politicus Deng Xiaoping hoog gehouden, na wie China losbarstte op weg naar een betere toekomst zoals het hoort. Ofwel het lukte het commando niet oplichters en dieven te grazen te nemen, ofwel ze bleken luie, laffe en initiatiefloze mensen te zijn. In elk geval hebben onze antihelden geen gehoor gegeven aan talloze oproepen aan hen vanwege onze AN-redactie. Het kan ook wel als volgt zijn: Hun nationalistische leider heeft zich bedacht en besloten alles te laten voor wat het is. Mogelijk, hoewel hij thans weer ziet, waartoe dit in de Oekraïne heeft geleid?

Over hoe binnenlandse problemen helemaal vanzelf kleiner zullen worden,daarover heeft ook Yanoukovitz nagedacht, met als gevolg, dat zijn land metterdag onbestuurbaarder werd. Deskundigen voorspelden al, dat zo’n zucht naar fantasmen de kiem van dreiging in zich draagt.
Zo zal het ook bij ons gaan, als de situatie verslechtert met het economisch verval en we toch doorgaan met lof toe zwaaien aan de regering van Medvedev, dat alsdan de leden van het Volksfront bij het eerste futiele aanleiding terug naar huis zullen vluchten en hun commandant laten vallen. Verdwijnen zullen ook in de offshore mist de fabuleus rijke ministers samen met hun rijke gedeputeerden om met kind en kraai naar Engeland te vertrekken.

Wat ook naar voren komt, is dat onze president naar aanleiding van de bloedige gebeurtenissen in de Oekraïne dringend een grote schoonmaak moet houden in de verticale machtstructuur.
En wel om te bereiken, dat er niet onderwijl in plaats van het belachelijke Volksfront aan de horizon weer een oorlog opduikt, een herhaling van het Oekraíense front. Waarom zouden wij dat nodig hebben?

Andrey Oeglanov.

[gview file=”http://www.alfredvierling.com/wp-content/uploads/2014/02/volksfrontrussartscan.pdf”]