Wat moet er NU gebeuren om de ondergang van Europa te voorkomen? Guillaume Faye heeft een plan van aanpak.

Door Guillaume Faye

In Frankrijk is de politiek het totaal oneens over wat te doen met de vluchtelingentsunami. Er zitten mijlen tussen wat het Front National van Marine Le Pen wil, en de ‘edelmoedige’ toegeeflijkheid van de Parti Socialiste. De vroegere president Nicolas Sarkozy, van de Republikeinen, denkt, weer terug in de politieke arena, aan een synthese. Die ontvouwde hij in Le Figaro op 10 september 2015. Maar wat hij daarmee vooral aantoont, is dat hij geen staatsman is.

De infantiele voorstellen van Sarkozy

Weiger de quota’s zoals opgelegd door Bondskanselier Merkel en door Juncker aan ‘presidentje’ Hollande.

Deze quota zullen telkens weer overschreden worden

(Inderdaad !).

Definieer een nieuwe Europese immigratiepolitiek.

Dat is onmogelijk. De Europeanen zullen het nooit met elkaar eens worden. De standpunten liggen te ver uit elkaar. Aan de ene kant wil de Hongaarse regering zijn etnische identiteit verdedigen en aan de andere kant snakken de Duitsers in hun zelfmoordspagaat naar goedkope arbeidskrachten.
Het is aan Frankrijk zelf, en aan Nederland, Groot-Brittannië, Denemarken, Italië en al die andere landen, om hun immigratiestrategie te herdefiniëren en zo hun soevereiniteit te herwinnen. Gebeurt dat niet, dan creëert men een crisis in het hart van de Europese Unie. Iets dat men uiteraard slechts als positief kan ervaren.

Breng geen veranderingen aan in de opvangregeling voor politieke vluchtelingen, zoals die er nu is. ‘In naam van onze humanistische traditie’. Vang ‘oorlogsvluchtelingen’ provisorisch op volgens een ‘provisorisch statuut’ en stuur ze weer terug naar hun land wanneer het oorlogsconflict beëindigd is.

Dit is een omgekeerde utopie: Ten eerste is het volstrekt onmogelijk om echte politiek vluchtelingen te kunnen onderscheiden van economische gelukzoekers, en die laatste weer van ‘oorlogsvluchtelingen,’ aangezien de meerderheid der asielaanvragers de boel belazert.
Ten tweede is het maar de vraag hoe men deze ‘oorlogsvluchtelingen’ ooit weer kan terugsturen, als men al moeite heeft genomen om ze te identificeren.

‘Creëer opvangcentra in de landen die buiten Schengen liggen. Onderzoek aldaar de asielaanvragen. Breng daar de scheiding aan tussen de oorlogsvluchtelingen en de politieke vluchtelingen. Weiger ter plekke de economische vluchtelingen’

Een compleet gestoord voorstel: Geen enkel land ( Maghreb, Turkije etcetera) zal dergelijke opvangcentra accepteren. Bovendien, waarom heeft Sarkozy, toen hij president was, nooit werk gemaakt van economische vluchtelingen?

‘Frankrijk zou het initiatief moeten nemen voor een conferentie die de EU met zijn zuidelijke buren van de Mediterranée zou moeten verenigen om tot een multilateraal akkoord over de immigratie te komen.’

Alweer een conferentie! Alweer langdurig gepraat in plaats van daden! Men wil dus overeenkomsten tussen enerzijds Europese regeringen, die het dus al niet met elkaar eens zijn, en anderzijds een niet bestaande regering van Libië of Syrië. Zullen we dan ook maar gelijk Ibrahim-al-Baghdadi uitnodigen? De ‘kalief’ en moordenaar van de Islamitische Staat IS.
Sarkozy heeft al ten tijde van zijn presidentschap zoiets geprobeerd: een Mediterrane Unie. Dit is op een complete mislukking uitgelopen.

Tenslotte nog zo’n geweldig idee: Heronderhandelen over de Schengenruimte van vrije circulatie ‘die niet meer functioneert’. En ondertussen de controles aan de grenzen tijdelijk weer invoeren totdat er een ‘Schengen-II’ is, dat wat restrictiever zal zijn. Ook dit zal onmogelijk blijken in de praktijk, met name door de dogmatische houding van de regering Merkel.

De urgentie van de situatie vereist nu juist de unilaterale afschaffing van het akkoord van Schengen met zijn vrije circulatie en de herinvoering en bescherming van onze nationale grenzen.

Geen enkele van deze belachelijke maatregelen van de leider der Republikeinen is uitvoerbaar: Ze zijn pleisters op de wonde die meteen weer loslaten.

Hij voegt er aan toe:

Nog nooit in haar geschiedenis heeft Europa gestaan tegenover zo’n grote pressie door migranten.

Reden te meer om serieuze maatregelen voor te stellen. Dat wil zeggen paardenmiddelen. En geen politieke proefballonnetjes.

De enige echt efficiënte maatregelen

Deze migrantencrisis is nog maar net begonnen. Echt urgente oplossingen kunnen er nooit komen binnen de machtsstructuur van de Europese Unie. Daar zijn hooguit wat slechte akkoorden te verwezenlijken. De gemeenschappelijke grenzen van de Schengenruimte zijn een vergiet. De grensverdediging van EU organisatie Frontex stelt niets voor.

Er zijn wel echte oplossingen denkbaar die door Frankrijk alleen genomen kunnen worden. [1]

Unilaterale opheffing van de akkoorden van Schengen. Dat betekent dus terugkeer naar de controles aan de grenzen, zelfs voor de onderdanen van lidstaten van de EU. Zoiets houdt elke migrant tegen die zonder paspoort of visum op de toegangspunten probeert binnen te komen. In het begin zal dat wel de nodige kracht vereisen tegenover de binnendringers.

Vernietiging van de boten van de mensenhandelaren aan de kust van Noord-Afrika. Vooral in Libië dient dit te gebeuren, middels luchtbombardementen – uiteraard op alleen de lege bootjes. Beroofd van hun boten zouden de mensenhandelaren (die belasting betalen aan IS) hun menselijke lading niet meer kunnen vervoeren. Men moet een mandaat van de Verenigde Naties maar even vergeten. Eerst handelen, dan pas praten.

Onderschepping op zee van de transportboten. Boten die vluchtelingen vervoeren, moeten door onze oorlogsschepen worden aangehouden. Ze zullen worden terug gesleept of met geweld teruggebracht worden naar hun vertrekpunt. Ook kan men de illegale passagiers uitladen en terugbrengen naar de Afrikaanse kusten.

Alleen al deze maatregelen zullen de instroom snel tot stilstand brengen. Dit vanwege de afschrikkende werking en de ontmoediging die er van uit gaat. En dan zijn er nog een hele serie andere maatregelen die ertoe kunnen bijdragen om de vluchtelingenstromen tot stilstand te brengen: Geen enkele euro moet men nog aan hen uitgeven, geen enkele vorm van hulp moet er nog verleend worden.

Onmiddellijke stopzetting van alle hulpverlening aan illegalen en asielaanvragers. Uitkeringen, onderdak, gratis medische zorg, onderwijs der kinderen, etcetera, hulp aan immigranten in bijzondere omstandigheden. Dit alles dient met onmiddellijke ingang gestopt te worden. Men moet hen het recht op een bankrekening ontzeggen. Een onmiddellijke stop op het verlenen van hulp bij begeleiding van asiel, bij juridische hulp, tijdelijke verblijfshulp, hulp bij onderdak, medische algemene verzekering en medische hulp van de Staat.

Dat moet opgaan voor iedere asielaanvrager, of illegaal.
Dit zal een eind maken aan de schandalige situatie dat illegalen meer opstrijken en beter leven zonder dat ze er iets voor hoeven te doen (behalve zwart werken en smokkelhandel) dan onze gepensioneerden of Franse werklozen.
Laten we hier nog aan toevoegen: Het stopzetten van elke vorm van subsidie aan organisaties die hulp verlenen aan illegalen of ‘vluchtelingen’. De pomp met aanzuigende werking die bestaat uit hulpverleningsacties en uitgedeelde toelages, moet stopgezet worden. Alleen zo kan een eind gemaakt worden aan het parasitisme. De uitzetting van illegalen en uitgeprocedeerden stuit op talrijke praktische problemen. Feitelijk wordt het onmogelijk. Men moet dus de oorzaken aanpakken en niet de gevolgen. Door de uitschakeling van alle hulpverlening zal er onmiddellijk een einde komen aan de asielaanvragen. En men hoeft niet meer de personen uit te zetten die niet gekomen zijn. Wat betreft het grote aantal van hen die hier al verblijven: Zij zullen er de voorkeur aan geven om te vertrekken wanneer ze geen enkel inkomen meer hebben of geen enkele hulp meer ontvangen. Dit levert een dubbel voordeel op: De economie gaat er op zijn minst drie miljard euro per jaar op vooruit én het aantal immigranten zal aanzienlijk verminderen

De kosten voor het levensonderhoud van de vluchtelingen en de asielaanvragers bereiken volgens de Algemene Rekenkamer, in weerwil van de leugens der ministeries, een hoogte van 13.724 euro per persoon per jaar. De golf van asielaanvragers die nu ons land binnenkomt, gaat naar 100.000 per jaar, bovenop de 69.000 die al binnen gelaten zijn. Dit is financieel gezien een bodemloze put. Slechts 1 % der uitgeprocedeerden zal ons territorium weer verlaten. 80% der aanvragers zijn fraudeurs. Alleen al de uitgaven ten behoeve van de gezondheidszorg voor deze groep bedragen 600 miljoen euro per jaar. Dit is een onhoudbare situatie.
Laten we de lijst der noodzakelijke aanbevelingen vervolgen.

Het asielrecht moet drastisch beperkt worden. De huidige situatie is absurd en onhoudbaar. Hoe moet men van hieruit te werk gaan? Op dit moment kan een asielaanvrager niet uitgezet worden tijdens de behandeling van zijn aanvraag.

Het beste is echter om iedere illegaal die binnenkomt en een dossier opent voor een asielaanvraag, strikt genomen geen enkel recht te geven op een toelage of hulp in wat voor vorm dan ook (zoals voorzien in punt nr. 4). Alleen al de aankondiging van deze maatregel zal 100 % van de fraudeurs en de onterechte aanvragers buiten de deur houden; dat wil zeggen de overgrote meerderheid.
Anderszins zou asiel alleen maar toegekend moeten worden aan mensen waarvan vaststaat, dat ze vervolgd werden (zoals bijvoorbeeld de Christenen uit het Midden Oosten). Men moet dus geen asiel toekennen aan ‘vluchtelingen’ uit de gehele wereld. Dossiers van asielzoekers moeten uitvoerig onderzocht worden vanaf hun land van vertrek, alvorens enigerlei toestemming verleend wordt om Frankrijk binnen te komen of een visum te verkrijgen.
De toestromen zouden onmiddellijk stoppen. In Japan zijn er haast geen asielaanvragers. Heeft iemand zich wel eens afgevraagd hoe dat nou komt ?

Een sociaal en economisch speciaal regiem voor vreemdelingen die zich in een reguliere situatie bevinden. Geen toegang tot het Franse sociale regime, geen sociale verzekering, geen familie-uitkeringen, geen werkloosheidsuitkeringen, geen gratis school, geen ziektekostenverzekering, geen bijdrage aan terugkeerregelingen, etcetera.

Vreemdelingen die hier tijdelijk zijn, dienen hun eigen kosten en verzekeringen te betalen, hun eigen medische kosten, hun eigen kosten voor opleiding en scholing, zowel privé als anderszins. Zij zullen hiervoor slechts gebruik maken van hun eigen salaris, net zoals in het Japanse regime.

Verblijfsvergunningen, werkvergunningen en visa moeten aan banden gelegd worden. A) Alvorens een immigrant Frankrijk wil binnenkomen moet hij kunnen aantonen dat hij een arbeidscontract heeft, anders wordt geen verblijfsvergunning verleend. Een buitenlandse student mag zonder arbeidscontract binnenkomen als hij kan aantonen dat hij hier slechts studeert. Ook mag hij niet van enigerlei financiële hulp profiteren. ( Amerikaanse systeem). Immigratie mag er alleen zijn met als doel om te werken en het mag alleen tijdelijk zijn.
B) Verblijfsvergunningen worden verstrekt voor maximaal één jaar en dienen dan vernieuwd te worden. Bij het verlies van baan of werk wordt geen enkele hulp of uitkering verstrekt en wordt de betreffende persoon na 3 maanden het land uitgezet indien hij geen nieuw werk gevonden heeft.
C) Afschaffing van het statuut van ‘gedetacheerde werkers’ uit andere EU-landen, die onderworpen zijn aan belastingen en uitkeringen uit hun eigen land.
D) Elke onderneming die illegalen in dienst neemt, moet onmiddellijk beboet worden waarbij deze boetes kunnen oplopen tot een bedrag, zijnde 10 % van de jaarlijkse omzet.
E) Toeristenvisa’s zijn zeer fraudegevoelig. Deze dienen derhalve slechts verstrekt te worden aan landen van buiten de EU wanneer aangetoond kan worden dat men voldoende eigen inkomsten heeft in het land van oorsprong.
Gezinshereniging dient afgeschaft te worden. Deze catastrofale maatregel is het werk van Giscard en Chirac. De Gaulle en Pompidou zouden dit pertinent geweigerd hebben. Het zet de deur wagenwijd open voor een invasie en voor allerlei soorten van fraude. Het mag geen enkele vreemdeling die hier tijdelijk werkt of anderszins aanwezig is op Franse bodem, toegestaan worden om zijn naasten over te laten komen.

Zeker, deze maatregel zou indruisen tegen supranationale Europese richtlijnen. Dat is dan jammer: Men moet de regels af en toe maar eens overtreden om een crisis te creëren en schot in de zaak te brengen ( Zie verder hier beneden).

Afschaffing van het ius soli [v1] Het ius soli impliceert dat eenieder, die geboren is in Frankrijk, automatisch de Franse nationaliteit ontvangt met alle daaraan verbonden rechten. Het is een juridische absurditeit en een aanmoediging tot immigratie. Een familie die kinderen krijgt in Frankrijk valt juridisch gezien namelijk niet meer uit te zetten, omdat de kinderen de Franse nationaliteit hebben gekregen.

Het ius soli, oftewel het recht op automatische nationaliteit op grond van geboorteplek, is een absurditeit die al door Pericles werd bestreden, de vader van de Atheense democratie. Hij stelde, dat slechts diegene een Athener kon worden, die uit Atheense ouders geboren was.
Sarkozy heeft verklaard, middels een van de drogredenen waarop hij het patent heeft, dat het ius soli deel uitmaakt van ‘de Franse identiteit.’
Onze identiteit houdt dus kennelijk in dat we ons van Frankrijk moeten afwenden…

Vandaar deze twee maatregelen:
Enerzijds wordt de Franse nationaliteit slechts toegekend (met volledige rechten en onmiddellijk) aan een kind dat geboren is uit twee ouders met de Franse nationaliteit.
Anderzijds: het huwelijk met een persoon van de Franse nationaliteit betekent nog niet dat men automatisch de Franse nationaliteit verkrijgt. Dit onderscheid is onmisbaar. Alleen zo kan een groot aantal schijnhuwelijken voorkomen worden.

De naturalisatie moet aanzienlijk beperkt worden. Jaarlijks worden meer dan 200.000 personen op massale wijze genaturaliseerd. De term ‘Fransman’ wordt daardoor betekenisloos. Dit vindt al decennia lang plaats en wordt gedaan door regeringen van zowel linkse als rechtse signatuur. Het maakt ook niet uit wie er Fransman wordt, waardoor dit begrip niet meer zinvol en betekenisvol is. Fransman zijn (of ‘Europeaan’ met een andere nationaliteit) wordt niet meer bepaald door afkomst of gemotiveerde keuze, maar eerder door materiële berekening of anderszins.

Overigens voelt de overgrote meerderheid der genaturaliseerden of ‘Fransen met papieren’ zich helemaal niet Frans in etnisch-culturele zin.

Slechts zij die het Frans perfect beheersen, nooit in aanraking geweest zijn met Justitie en minstens 10 jaar een reguliere baan hebben, zouden voor Franse naturalisatie in aanmerking mogen komen.

Hier moet iets aan toegevoegd worden in verband met de regels omtrent strafbaarheid van vreemdelingen en genaturaliseerden: Het principe van de ‘dubbele straf’ dient weer ingevoerde te worden en strikt gehandhaafd: iedere vreemdeling die tijdens zijn straf opnieuw ergens voor veroordeeld wordt, dient definitief uitgezet te worden; onmiddellijke intrekking van de nationaliteit voor iedere genaturaliseerde die een misdaad begaat of een poging daartoe.

Zijn deze voorstellen immoreel of niet legitiem ?

Ja, ze zijn het in vergelijking met de reeds verouderde (marxistische) regels uit 1968, die niet meer van toepassing zijn op de huidige situatie. Ze zijn ook immoreel vanuit het standpunt van een absolutistisch humanitair christendom, zoals de actuele doctrine van het Vaticaan die verdedigt op dit moment.
Een groot deel der christenen kan zich hierin echter niet vinden.
Niettemin, het probleem waarvoor we ons hier gesteld zien, is belangrijk. Men moet morele kwesties niet aan de kant schuiven, maar men moet ze aanpassen.
Want deze voorstellen zijn geenszins ‘immoreel’ vanuit filosofisch gezichtspunt. Integendeel, ze geven blijk van een gezond verstand, van een praktische moraal, hetgeen veel meer waard is dan een hypocriete abstracte ethiek. De Duitse filosoof Carl Schmitt verwoordde het als volgt: ‘In urgente gevallen’ (en alleen dan) is het bij uitstek een excellente daad van de politiek om ervoor te zorgen dat ze de soevereiniteit terugkrijgt en desnoods verdragen en wetten schendt die verhinderen dat vitale beslissingen genomen kunnen worden. De allereerste morele zorg betreft de bescherming van het eigen volk en niet het protocollaire en starre ontzag voor ‘principes’.
Hij is het op dit punt eens met Aristoteles die een scheiding aanbracht tussen ‘de private moraal’ en ‘de publieke en politieke moraal.’ Deze twee hebben verschillende normen. Evenzo maakte Aristoteles in zijn Politeïa een onderscheid tussen ‘vreemdelingen’ en ‘burgers’ van de stad [Athene]; De vreemdelingen hebben niet dezelfde rechten, maar moesten terugkeren naar hun eigen streek wanneer ze niet tevreden waren. Aristoteles was voor het gelijkheidsbeginsel, maar hij was geen dagdromer op dat gebied.

Gastvrijheid kan slechts kleine aantallen mensen betreffen, dat wordt van geval voor geval beoordeeld en dan nog dikwijls slechts provisorisch toegekend.
De opvang van hele bevolkingsgroepen allochtonen, zal slechts uitlopen op onhanteerbare conflicten.
Het etnisch en nationaal egoïsme stuurt de moraal omdat dit zorgt voor orde en rust. Om deze reden is het legitiem.

Zijn de maatregelen ook daadwerkelijk effectief ?

In werkelijkheid zouden deze maatregelen niet eens voor de volle 100 % hoeven te worden uitgevoerd. Men zou meteen getuige zijn van een vertraging van de brutale invasie van migranten omdat de aanzuigende werking gestopt wordt. Een behoorlijk aantal immigranten zou het land weer verlaten.

Zou Frankrijk hierdoor een ‘fort’ worden of een ‘bunker?’ Ja, en wat dan nog? Een beschermd land functioneert een stuk beter dan een molen die met alle winden meedraait. In tegenstelling tot de heersende simplistische opvatting van de ‘humanistische’ economen (zelfs van rechts zoals Nicolas Baverez of Alain Madelin) is een land dat zichzelf beschermt, op termijn veel beter af in deze mondiale economie. De verkregen homogeniteit is een veel grotere kracht dan een woeste heterogeniteit, waaronder we nu lijden. De orde die een vergrendelde deur en een beschermde grens met zich mee brengt is meer waard dan de chaos van de geopende poort en de afwezige grens. Bovendien, in deze tijden van het internet, kan menselijke uitwisseling vaak plaats vinden zonder dat men daartoe fysiek aanwezig moet zijn.
Uit deze ‘crisis der migranten’ kan een gedeeltelijke ineenstorting van de EU voortvloeien, met het einde van Schengen met zijn vrije circulatie van goederen en personen. Dit zal bijdragen aan een van top tot teen hernieuwde definitie van een Europese Unie, die nu volkomen ontspoord en machteloos is.
Daar komt nog eens de kwetsbaarheid bovenop van een Euro, die permanent aan het infuus gehouden wordt.

Onbevangen de regels van de Europese Unie overtreden zal de beste manier zijn om een botsing te veroorzaken, een heilzaam conflict uit te lokken en een nieuwe vorm van Europa op te bouwen.
Maar dan zal het gaan om het echte Europa.
Het oorspronkelijke artikel is te vinden op :

Http://www.gfaye.com/invasion-migratoire-3-pour-un-remede-de-cheval/

Voetnoten van de schrijver :

[1] Zie ook mijn essay : “Mon Programme”, uitgeverij du Lore

Voetnoten van de vertaler

[v1] jus soli : Dit betekent dat men de nationaliteit ontvangt van het land waar men geboren is. Het is een Latijnse uitdrukking en betekent letterlijk : ‘Het recht van de grond’. Zie ook : Http://nl.wikipedia.org/wiki/Jus_soli

[v2] Carl Schmitt, een Duitse filosoof. https://nl.wikipedia.org/wiki/Carl_Schmitt